Laatste nieuws
2 minuten leestijd

‘Zo meisje, zijn we met z’n tweeën?’

9 reacties
beeld: Thinkstock
beeld: Thinkstock

Oktober 2009. Het is al donker wanneer ik naar het ziekenhuis fiets. Ik kleed me om. Witte broek, witte jas, bijpassende witte klompen, mijn witblonde haar in een staartje. Bij binnenkomst leidt een verpleegkundige me direct naar een patiënte. Ze ligt op bed, haar voet 90 graden gedraaid ten opzichte van haar onderbeen. De pijnklachten vallen mee. Het zal waarschijnlijk een spiraalfractuur van de tibia zijn. Ik besluit haar geen spalk te geven en vraag direct de foto’s aan. Routinematig schrijf ik ‘X-enkel’ en vergeet daarbij de foto van het onderbeen.

Als ik richting koffiekamer loop, hoor ik hem aankomen. Zware voetstappen en een karakteristieke basstem kondigen zijn entree op de Eerste Hulp aan. Mijn hart begint wat sneller te kloppen en onbewust begin ik wat te wiebelen op één been. ‘Zo meisje, zijn we met z’n tweeën vannacht?’

Na een kort overleg ga ik naar een volgende patiënt. Halverwege de gang hoor ik hem hard mijn naam roepen. Ik ga op het geluid af en vind hem in de röntgenkamer. Met een vernietigende blik kijkt hij me aan. ‘Zie jij gódverdomme niet dat dit een spiraalfractuur van de tibia is?!! Waarom heb jij gódverdomme geen foto van het onderbeen laten maken?!! En wáárom zit er geen spalk om dat been? Trek je loodschort aan, nú!’

Ik doe wat hij zegt, niet in staat op zijn vragen te reageren. Hij trekt aan de voet van de vrouw. Ze schreeuwt: ‘Jij bruut!’ Hij stuift de kamer uit. Mijn tranen slik ik weg terwijl ik naar de volgende patiënt loop.

Met het vorderen van de nacht neemt de drukte af. Hij zit tegenover me en vertelt dat hij zo zijn bed gaat opzoeken. Hij leunt wat achterover, zijn handen onder zijn achterhoofd gevouwen, zijn benen inmiddels rustend op die van mij. ‘Zo meisje, en wat doe jij zo meteen? Je vriendje zal er vast geen moeite mee hebben.’ Hij grijnst en loopt weg. Ik ga richting koffiekamer. De klok wordt een uur teruggezet. Ik heb nog een lange nacht te gaan.

Aios huisartsgeneeskunde, naam bij de redactie bekend

  • «« Lezersbijdragen Baas en assistent

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • E.A. Braam

    Chirurg, ASSEN

    Begrijpelijke reacties van verontwaardigde collega's.
    Wat ik minder begrijp is dat de redactie deze lezersbijdrage anoniem heeft geplaatst. Het relaas is wel lezenswaardig maar minder geloofwaardig.

  • A.J.C. Roling

    oud-huisarts, WORMERVEER

    Vreemd dat niemand het heeft over het beschamende gedrag in bijzijn van de patiënt, die dit alles moet meemaken.
    Botte Hollandse variant op "Gray's anatomie" van de T.V.?

  • K.M.Sollie

    gynaecoloog/perinatoloog, Groningen

    Volstrekt onacceptabel gedrag. Grove sexuele intimidatie. Maar behalve dat het grove taalgebruik tegenover een ander mens, je toekomstige collega. Ik hoop dat dit binenkort tot het verleden hoort. De enige manier hoe wij dit kunnen uitroeien is elk d...ergelijk incident liefst direct, melden. Niet meer pikken dergelijk onbeschoft gedrag. Ik vraag mij af hoe deze supervisor tegen de patienten is als die zo tekeer tegen de AIOS gaat. Waar is zijn proffesionaliteit? Heeft hij ooit gehoord over de CanMeds modellen ? en waar blijft de mens.....

  • A.J.M. van Vijfeijken

    gynaecoloog, DOETINCHEM

    Volstrekt onacceptabel gedrag naar AIOS, maar ook naar patient!
    Onverwijld melden dus.

  • T. Naujocks

    forensisch arts, SCHIPBORG

    En, heeft dit de betreffende 'supervisor' zijn baan gekost? Ik ben bang van niet. Maar wat niet is, kan nog komen. Mijn zegen heeft u!

  • M.K. Dees

    huisarts, NIJMEGEN

    Mijn voorstel zou zijn alsnog een melding te doen opdat deze persoon op zijn gedrag wordt aangesproken en toekomstige collegae hiervan verschoond blijven. Elke nederlandse medische universiteit heeft een meldingsprocedure sexuele intimidatie die via ...google te vinden is.

    Marianne Dees, huisarts te Nijmegen

  • A.B.A. Backer

    Huisarts,gepensioneerd, VELP GLD

    Vreemd,dat dit niet tijdens zijn opleiding als arts is gesignaleerd,tijdens een co-schap huisartsengeneeskunde was zo,n attitude zeker opgevallen en gemeld.Dit gedrag bestaat dus nog steeds.
    A.B.A.Backer,oud huisarts en HADO docent.

  • J.C. de Groot

    bedrijfsarts, HARLINGEN

    Is dit anno 2011 echt gebeurd? Wat een onbeschaamde vlerk dan.
    Ik heb zelf ook vergelijkbare staaltjes meegemaakt op chirurgie, maar ik zou denken dat het nu, 30 jaar later, toch wat beschaafder zou toegaan. Blijkbaar niet dus.
    Hans de Groot

  • P.W. Blankevoort

    Huisarts, WILLEMSTAD Netherlands Antilles

    Was de aanvraag een foto van de rechter of linker enkel. Nog een geluk dat de Rontgen afdeling niet beide enkels heeft gefotografeerd, ter vergelijking en dan de patient terug stuurde met de conclusie geen verschil in beide enkels en zeker geen fract...uur.

    Zeg meisje het was goed dat je die avond niet alleen hoefde te werken! Je was tenminste nog met zijn tweeen.........

    De patient had door deze ommissie ook minstens een uur meer te gaan dan nodig was.

    BTW een geluk bij een ongeluk dat de supervisor het had over een loodschort, want als hij schort had gezegd was er genoeg reden geweest om aan huisvrouw herinnerd te worden.Niet conform de nieuwe richtlijnen van aanspreken van a.s.collegas, maar de supervisor moest die avond ook een langere nacht werken.

    Een leerzame avond die niet gauw vergeten zal worden.

    P.. Sexuele intimidatie hoeft niet geaccepteerd te worden. Ook niet op de werkvloer.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.