ZN gaat ‘vertrouwenskloof’ te lijf met campagne

1,1 miljoen mensen kunnen de verziekeringspremie niet of nauwelijks betalen!!!

En wat doen de verziekeraars met die premie?

En dan inhoudelijk: de advertentie spreekt over solidariteit tussen de verzekerden, omdat anders niet iedereen de juiste zorg kan krijgen. Maar wat blijft er over van solidariteit als er zaken als "goede risico's, lagere premie" en "eigen risico (ste...eds hoger)" steeds meer meespelen? Meer lezen Minder lezen

Wat kun je anders verwachten met Rouvoet als voorzitter. Blijkbaar is er voor dergelijke banen helemaal geen specifieke kennis of kunde nodig, en ik rangschik dit dan ook maar onder de "Bullshit Jobs". Maar het is een typische Nederlandse management ...oplossing. Niet het probleem zelf te lijf gaan, namelijk alles wat er mis is met het stelsel en de macht van de ziektekostenverzekeraar (Zie de andere reacties), maar er gewoon een miljoenen verslindende reclamecampagne tegen aan gooien. Dat kan ook gemakkelijk want Rouvoet en trawanten zitten met zijn allen inmiddels gerieflijk op 9,7 miljard (!) aan reserves, opgespaard uit de door ons betaalde ziektekostenpremies. Daar kun je best een aardige reclamecampagne van betalen.

Kan het gekker? Meer lezen Minder lezen

Ja: er is een vertrouwenskloof.
Maar die is het gevolg van drie zaken die inherent zijn aan het onderliggende stelsel. Dat los je niet op met een dialoog met de zorgverzekeraars; sterker nog: dat is in de context slechts een vorm van repressieve tole...rantie.

1
De rolverdeling met zorgverzekeraars behoeft nauwelijks toelichting. Machtsongelijkheid is slechts een aspect; net zo belangrijk is de opdracht zich met kwaliteit te bemoeien: door de feitelijke en inhoudelijke afstand die zorgverzekeraars hebben wordt dat per definitie een naargeestige bureaucratogene exercitie.

2
De politiek heeft de onzalige gedachte gehad dat alles een bedrijf moest worden dat handelt in producten. Dat hakt ten eerste de zorg in onrealistische pakketjes, maar die moeten we dan ook nog gaan zitten verhandelen. Een dergelijk circus definieert de onderlinge relatie als een handelsrelatie, en daar hoort gezond wantrouwen bij. En verzet tegen het achterliggend neoliberale mensbeeld dat niet deugt.

3
Dezelfde gedachte, -de ideologie van het New Public Government-, bezorgde ons een zorgstelsel waar het fundament niet meer uitgaat van het besef dat goede behandeling een coproductie is van arts en patiënt en niet een 'dienst' en nog minder een 'product'.
Dat handelsdenken en zijn uitwerkingen definieert niet alleen de relatie (2), maar vernietigt ook continuïteit in zorg en carrièreperspectieven, en veroorzaakt een vervreemdende intocht van bijbehorende pseudo-beterweters met een sektarisch taalgebruik dat de andere denkwereld symboliseert en bovendien binnen de kortste keren alleen nog maar onnutte maar verstorende cliché's oplevert.
En het moge duidelijk zijn dat bij het rondlopen als de fazanten op het jachtpartijtje van de zelfbenoemde elite wantrouwen en woede een adequate reactie wordt. En helaas burnout een veel voorkomend verschijnsel.

Kortom: slechte fundamenten zijn natuurlijk ruïneus voor wat je er bovenop zet. En dat vraagt om fundamentele koerswijziging en niet om knip en plakwerk. Meer lezen Minder lezen

Men zegt bij Zorgverzekeraars Nederland gekozen te hebben voor de dialoog. Dat veronderstelt een twee richtingsverkeer. Bij herhaling, ook in de jongste advertenties in de kranten stelt ZN dat men nu eenmaal het beleid van VWS uitvoert en dat men nie...t anders kan. Dat geeft aan dat er de facto sprake is van eenrichtingsverkeer. Als de dialoog bedoelt is om dat uit te leggen dan zal het werkveld daar weinig oren naar hebben. De manier waarop de zorgverzekeraars en VWS met de zorgaanbieders omgaan is er één die gebaseerd is op gestold wantrouwen. Het disproportioneel hameren op fraudebestrijding is daar een voorbeeld van. Zodra er wederzijds vertrouwen is, kan een dialoog zin hebben, niet eerder. Meer lezen Minder lezen

Typisch geval van geldverspilling met een contraproductief effect voor zorgverzekeraars.... Dat muntje valt blijkbaar niet.

Alleen en uitsluitend voor bot eigenbelang geven de verziekeraars miljoenen van verplicht opgelegde zorgpremie niet uit aan de zorg, maar aan een reclamecampagne!!!

En de premie gaat verder omhoog, want ze maken nog maar een kwart miljoen per uur w...inst en natuurlijk gaat de belasting op ziek zijn en lijden ook omhoog (eufemistisch in sommige kringen eigen risico genoemd).

En de zorgeconomen (en Rouvoet natuurlijk, maar wie neemt hém nog serieus) blijven maar zeggen dat dit zo'n prachtig solidair en goedkoop systeem is.

Vraag eens aan de menigte die de zorgpremie en de lijdensbelasting niet meer kunnen opbrengen wat ze van het systeem vinden! Zouden ze het ook zo mooi solidair vinden? Dit zijn de mensen waar elke keer de klappen vallen, maar waar wel de overheid zorgt voor het innen van de centen voor de verziekeraars, (u weet wel, die ondernemers met ondernemersrisico, hoorde ik nog in de Rode Hoed) met boete!

En die centen geven ze uit aan zichzelf. Bij de miljarden!

Systeempie hoor, zorgeconomen!
Meer lezen Minder lezen