Zelfverwijzers SEH jagen zorgkosten op

Als zelfverwijzers al een probleem zouden zijn, is een betere titel: ‘Zelfverwijzers SEH en HAP jagen zorgkosten op: overgrote meerderheid had evengoed naar de reguliere huisarts gekund’ (MC 10/2011: 587).

Het gaat echter om iets anders. Zelfverwijzers vormen geen probleem, maar leggen een probleem bloot. Ze presenteren zich 24 uur per dag en 365 dagen per jaar (24/365) met een als acuut ervaren zorgvraag. De toegankelijkheid van acute zorg is tweeledig; een ‘kostbaar’ goed waarmee zorgaanbieders zorgvuldig moeten omgaan. Anders dan de huisarts/HAP is de SEH 24/365 en éénduidig toegankelijk. Samenwerking van huisartsen(posten) met SEH’s is een veelbelovende ontwikkeling voor patiënten, als deze volgens SEH-model (24/365) gaat plaatsvinden.

In het artikel wordt de oplossing om tot meer doelmatigheid te komen, benaderd vanuit het acute-zorgvragersperspectief. Benadering vanuit het aanbiedersperspectief maakt dat het kostenaspect in onze invloedssfeer komt. Hoe komen de gezamenlijke zorgaanbieders tot kostenreductie met behoud van toegankelijkheid én meer doelmatige acute zorg? Kosten en prijs worden echter verward.

Op basis van het artikel kan niet worden geconcludeerd dat overhevelen van zorg een kostenreductie oplevert. SEH en HAP behouden beschikbaarheidskosten en meer huisartsen zijn nodig op HAP’s. Doelmatig is het koppelen van een gelijkwaardig tarief aan laagcomplexe problematiek, gezien op een afdeling SEH en de HAP. Hiermee wordt de beschikbaarheid van zowel HAP’s als SEH’s (acute zorgpost) meer efficiënt benut.

Zelfverwijzers zijn dus een gegeven en vormen géén probleem. Als wij als aanbieders van acute zorg met verzekeraars uit de domeinstrijd kunnen komen, bijvoorbeeld in de vorm van acute-zorgposten, kan doelmatige én toegankelijke acute zorg voor patiënten 24/365 behouden blijven.

Enschede, maart 2011

Menno Gaakeer, SEH-arts, voorzitter Nederlandse Vereniging van Spoedeisende Hulp Artsen

• Meer brieven