Zelden claim na hulp in vliegtuig

Het is nuttig dat Sophie Broersen het probleem van claims na medische hulp aan boord van een vliegtuig (MC 37/2010: 1812) aan de orde stelt. Het blijkt dat er nogal wat onduidelijkheid is, ook bij de luchtvaartmaatschappijen. De reactie van Martinair ‘als een patiënt besluit de helpende dokter aan te klagen, is dat geen zaak van de luchtvaartmaatschappij’, heeft me zeer verwonderd.

In de Verenigde Staten is bij wet geregeld dat de aansprakelijkheid van elke (medische) hulpverlener, die met goedkeuring van de gezagvoerder een patiënt aan boord van een Amerikaans vliegtuig bijstaat, gedekt wordt door de verzekering van de luchtvaartmaatschappij. Ook buiten de VS hebben de meeste luchtvaartmaatschappijen, maar niet alle, op dit gebied een aansprakelijkheidsverzekering.

De gezagvoerder is verantwoordelijk voor de beslissing om medische hulp in te roepen en voor het besluit wel of geen tussenlanding te maken voor snellere medische zorg. Officieel zou hij u een schriftelijke verklaring moeten geven, waarin staat dat de luchtvaartmaatschappij uw aansprakelijkheid dekt. Meestal blijft het echter bij een mondelinge afspraak. Toch is het goed om achteraf zo’n verklaring te vragen, omdat u dan kunt aantonen dat u daar moeite voor hebt gedaan.

In alle gevallen is het belangrijk de casus en uw handelen goed te documenteren. Dit is niet alleen nuttig voor de eventuele overdracht van de patiënt, maar het kan u achteraf problemen besparen als de patiënt u aan zou klagen wegens verwijtbare en ernstige fouten.

Soesterberg, september 2010
Ries Simons, consulent luchtvaartgeneeskunde

• Zomerserie Is er een dokter op het strand?
• Meer brieven