Yes, ik heb lyme (5)
1 reactieBij de ziekte van Erwin Kompanje (MC 27/2009: 1217) ging het samengevat om twee objectief vastgestelde symptomen: een immunologische reactie op borreliose, vastgesteld in bloed en liquor, en een wittestoflaesie op de hersen-MRI. Beide onderzoeken werden maar eenmaal verricht.
De overige symptomen waren subjectief en aspecifiek en niet pathognomonisch: paresthesieën, pijnscheuten, zeurend gevoel, duizeligheid, trillende spieren, concentratie- en geheugenproblemen, angstgevoelens.
Bij een groot aantal ziekten kan een positieve immuuntest in het bloed na een infectie jarenlang blijven bestaan, ook als de ziekte al lang is genezen (tuberculose, typhus, Weil, et cetera). Patiënten met in hun voorgeschiedenis een rode kring die toen steeds groter werd, melden vaker dat ze klachten hebben, klachten die meestal nogal vaag zijn, en zij leggen dan een oorzakelijk verband. Vage verschijnselen als concentratievermindering worden op dezelfde manier nogal eens met een vroeger nektrauma, een whiplash, in verband gebracht. Dit heeft grote sociaal-economische consequenties, terwijl de etiologie nog steeds wordt betwist.
Ik heb geleerd bij zo weinig objectieve gegevens een grotere reserve te betrachten alvorens een diagnose vast te stellen. Dus moet dit artikel nu worden gezien als een klinische les? Nee!
Noordwijkerhout, juli 2009
dr. P.H. Vooren, emeritus arts
L.W. Boland
, DIEMEN
Bepaling van Borrelia Burgdorferi serologie zou eenvoudig en in een vroeger stadium licht op de klachten hebben kunnen werpen en daarmee persoonlijk leed, medische en sociaal-economische kosten hebben bespaard.
Verder helpt het ook om de patiënt (in ...dit geval zelfs een geschoolde) serieus te nemen. Artsen moeten zich niet verdedigen tegen patiënten met onduidelijke ('vage') klachten, maar op zoek gaan naar de betekenis/oorzaak ervan.
Willemien Boland, jeugdarts