Laatste nieuws
Joost Visser
1 minuut leestijd
euthanasie

Wie niet om euthanasie vraagt, lijdt ook ondraaglijk

5 reacties

Bij patiënten die niet om euthanasie vragen, is even vaak sprake van ondraaglijke symptomen als bij patiënten die dat wél doen. Een euthanasieverzoek wordt dus vaak bepaald door andere factoren.

Dat stelt huisarts en onderzoeker Kees Ruijs in zijn proefschrift waarop hij morgen promoveert aan het VUmc. Aan het onderzoek deden 76 terminaal zieke kankerpatiënten mee, die naar verwachting binnen een halfjaar thuis zouden overlijden. Hun ‘ondraaglijk lijden’ werd om de twee maanden vastgelegd met een meetinstrument gebaseerd op 69 lichamelijke, psychologische, sociale en existentiële symptomen. Van de patiënten die expliciet om euthanasie vroegen, meldde 94 procent ondraaglijk lijden, van de anderen 87 procent. Beide groepen verschilden niet in ondraaglijk lijden gemeten aan de vier groepen symptomen; de prevalentie ‘totaal ondraaglijk lijden’ verschilde evenmin.

Volgens Ruijs wijzen de bevindingen erop dat ondraaglijk lijden ‘mogelijk niet het dominante motief is om euthanasie aan te vragen’. De aanwezigheid van een euthanasieverklaring vergroot de kans op een verzoek, stelt hij vast. Ook vragen hoger opgeleiden vaker om euthanasie dan anderen. Zelf verricht Ruijs geen euthanasie, zegt hij in een gesprek met het Nederlands Dagblad: ‘Dat is geen taak van een dokter. Wat mij betreft moet euthanasie uit de geneeskunde worden gehaald. Dan kunnen dokters zich volledig richten op hun kerntaak, namelijk goede zorg leveren.’

Joost Visser

Dossier Levenseinde

© iStock
© iStock
euthanasie Wetenschap VUmc promotie onderzoek
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Victor Cats

    psychiater n.p., Capelle aan den IJssel

    Aangezien ik enige twijfel had over de inhoud van het citaat uit het interview in het Nederlands Dagblad,heb ik mijn overbuurman die op dat Dagblad geabonneerd is gevraagd om dat krantenartikel.Daaruit werd duidelijk dat bovengenoemd citaat onvolledi...g was,ook al betrof het slechts enkele woorden : Ook een paar woorden kunnen van grote betekenis zijn:
    Tùssen wat in M.C. staat "..."uit de geneeskunde worden gehaald " èn"
    Dan kunnen dokters zich volledig richten op hun kerntaak,namelijk goede zorg leveren ",staat in het krantenartikel: "Die mogelijk conflicterende belangen zijn voor mij heel principieel.Daarmee mag je een arts niet opzadelen "! Even hiervoor heeft Ruijs uitgelegd wat hij verstaat onder die "conflicterende belangen", en verderop blijkt dat zijn bezwaren nìet berusten op een geloofsovertuiging in engere zin, mààr dat hij veeleer opteert voor "hulp bij zelfdoding" in het kader van "zelfbeschikking" !
    Wat in M.C. als citaat staat maakt begrijpelijk waarom de huisartsen Sanders en Bruijn reageren zoals zij doen,maar hun reacties zouden wellicht anders geluid hebben bij het wèl volledig citeren uit het interview.Onvolledig citeren is m.i. altijd onjuist,maar dèstemeer bij nog steeds gevoelig liggende onderwerpen als euthanasie en hulp bij zelfdoding.

  • E.K. Fogelberg

    kaderhuisarts ptz, scenarts, onderzoeke, ZOETERWOUDE Nederland

    Het is jammer dat de discussie n.a.v. de bijzonder opmerkelijke bevindingen uit het onderzoek van collega Ruijs van richting verandert. De discussie over voor/tegen euthanasie speelt hier in feite helemaal niet. Wat wel door dit onderzoeksresultaat ... als vraag oprijst is of de (wettelijk bepaalde) grondslag van het actief levensbeëindigen door een arts gekoppeld dient te worden aan het criterium ondraaglijk lijden. Wat maakt dat de ene persoon met ondraaglijk lijden wèl en de ander met even ondraaglijk lijden niet om euthanasie verzoekt? Ik zou wel willen weten welke rol de wens tot zelfbeschikking hierin speelt, dat lijkt mij een veel beter criterium. Ik heb in 33 jaar praktijk nooit aan patiënt voorlichting gegeven over euthanasie en wel 18 keer euthanasie toegepast, altijd vanuit de volle overtuiging iemand waarlijk te helpen. Dat deed ik op basis van het eigen initiatief van de patiënt, zij deden een authentiek verzoek om een einde te maken aan een onleefbaar leven.

  • A.R.J. Sanders

    huisarts, LEERSUM Nederland

    Opmerkelijke conclusie Van Ruijs. Mensen in de terminale fase van hun leven lijden ondraaglijk. Als arts wil hij goede zorg leveren zonder mensen de mogelijkheid te bieden dit lijden te verlichten Door euthanasie te kunnen bieden als de patiënt dit ...wenst. Kennelijk zien artsen van degenen die geen euthanasie wensen geen kans het lijden van deze patiënten naar een lager niveau van lijden. Bewonderenswaardig dat deze mensen de keus maken dit lijden te dragen maar wel zorgelijk dat Ruijs het opheffen van dit lijden indien gewenst niet als goede zorg bestempelt.

  • W. van der Pol

    ziekenhuisapotheker en counselor, Delft

    Nadat beleid en wetsmakers en politici ruim aan het woord zijn geweest over euthanasie, komen de artsen en patiënten aan het woord, wat er in werkelijkheid gebeurt en wat zij echt vinden van euthanasie. Dat is een goede zaak. Want op deze wijze ontst...aat er een evenwichtige benadering rond dit thema. Ik zelf heb een heel andere kijk op de dood en doodgaan van huis meegekregen, dan ik nu langzaamaan ontwikkel. Een ding is mij wel duidelijk: de dood wegstoppen is niet zo goed. Of zoals onze filosoof Rene Gude zei: het is gedoe

  • Bart Bruijn

    Huisarts, STREEFKERK Nederland

    Ik heb hier even over nagedacht.

    Ik vind het bizar en verontrustend, dat een collega uit het feit dat mensen in gelijkaardige omstandigheden verschillende keuzes maken, de conclusie trekt, dat één van die keuzes dan maar onttrokken moet worden en w...el degene die hem (om waarschijnlijk religieuze redenen) onwelgevallig is.

    De kerntaak van artsen is niet slechts zorg verlenen, maar vooral lijden te minimaliseren. Dit in de ruimste zin! Mocht een patiënt van mij dusdanig lijden, dat diegene en ikzelf ervan overtuigd zijn dat we met de rug tegen de muur geen andere mogelijkheid hebben, dan diegene dood te maken, dan zal ik deze patiënt nimmer in de steek laten!!! Hoe erg ik het ook vind om euthanasie te moeten doen, dat was de keuze die ik maakte toen ik arts werd.

    Anderen, die een andere keus maken, laat IK ook niet in de steek en ik volg ook daar hun wensen. De uiteindelijke keuze is aan de patiënt. En in een beschaafde maatschappij behoort m.i. die keuze er ook te zijn.

    Te zeggen dat het niet de taak van een dokter is om euthanasie te verlenen is m.i. een gotspe. De ruimte voor individuele collega's om geen euthanasie te verlenen (en in mijn ogen soms patiënten in de steek te laten) vanwege eigen overtuiging is er één die m.i. op het randje is, maar vooruit ik kan er begrip voor hebben. Maar bovenstaande algemeenheid, die mij en veel worstelende en uiterst gewetensvolle collega's in de hoek zet van a priori slechte artsen, is ver over de schreef!

    Ieder zijn keus!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.