Werking lithium duidelijker

Lithium blijft hét medicijn voor de behandeling van de bipolaire stoornis, ofschoon het allerlei bijwerkingen kan hebben zoals hypothyroïdisme, tremors, cognitieve schade, veel dorst, veel urineren en gewichtstoename. De behandeling van de psychiatrische stoornis zou dan ook winnen bij beter inzicht in het werkingsmechanisme van lithium, dat nog altijd grotendeels in nevelen gehuld is. In Neuron van 24 maart werpen Philip Brandish c.s. nieuw licht op de zaak

Bekend was reeds dat lithium de productie van inositolmonofosfaat in de cel inhibeert. Brandish c.s. gingen in dierexperimenteel onderzoek na welke genen door die remmende werking worden geactiveerd. Een van deze genen bleek al bekend uit een rattenmodel voor manisch gedrag. Het codeert voor een receptor waarvan de functie niet bekend is.

Een ander gen codeert voor een neuropeptide genaamd PACAP. Dat is geen onbekende stof - hij komt in het gehele centrale zenuwstelsel voor. Het is bovendien bekend dat muizen waarbij dit gen wordt uitgeschakeld, hyperactief gedrag gaan vertonen en een gestoord dag- en nachtritme ontwikkelen. Beide fenomenen zijn ook kenmerkend voor patiënten met een bipolaire stoornis. Het peptide beïnvloedt verder de activiteit van een belangrijke neurotransmitter: dopamine.

Reden genoeg voor de onderzoekers om te concluderen dat meer onderzoek naar de signaalfunctie van PACAP en de ‘functieloze’ receptor nieuwe doelwitten kan opleveren voor een meer effectieve behandeling van de bipolaire stoornis. \<\< HM