Wanhopige echtgenoot
Plaats een reactie
Lang geleden zaten we op de intensive care met de handen in het haar over een ernstig zieke vrouw. Zonder enige aanleiding verzwakte zij geestelijk en lichamelijk, en het proces, hoewel traag, was onstuitbaar. We hadden weinig parameters om op te sturen of te reageren: geen koorts, milde leverfunctiestoornis, milde nierfunctiestoornis, psychisch licht verward, zwak en milde polyneuropathie. Internist en neuroloog stonden voor een raadsel.
Aandoenlijk was het om te zien hoe wanhopig de echtgenoot was. Veel aandacht werd besteed aan het contact met hem, vooral door de toegewijde verpleegkundigen.
Deze situatie duurde al minstens tien dagen toen een verpleegkundige min of meer terloops vertelde dat op het hoofdkussen van de patiënte betrekkelijk veel hoofdhaar lag. Meteen veerde iedereen op. Het zal toch geen... Niet veel later bevestigde de klinisch chemicus de vermoedens: thalliumintoxicatie.
De ‘liefhebbende’ echtgenoot werd gearresteerd. Hij werd er zelfs van verdacht in het ziekenhuis in het geheim nog dosissen rattengif te hebben toegediend.
Naam van de inzender bij de redactie bekend
Lezersbijdragen Misdaad in (uw) praktijk
- Er zijn nog geen reacties
