Voor het hekje bij de tuchtrechter
5 reacties
Huisarts Marco Blanker moest voor de tuchtrechter verschijnen. En Désirée Hairwassers, die blogt vanuit het patiëntenperspectief, spande een tuchtzaak aan. Ze schrijven elkaar over hun ervaring met het tuchtrecht.
Lees hun conversatie deel voor deel (gesorteerd van nieuw naar oud):
-
'De waarheid is geweld aangedaan en daarmee is de zaak niet leerzaam voor anderen'
Ik kan er prima mee leven dat de aangeklaagden geen sanctie krijgen. Ik denk niet dat ze van een sanctie betere hulpverleners zouden worden. Ik kan er echter niet goed mee leven dat de waarheid geweld is aangedaan. De gepubliceerde zaak is daarmee niet leerzaam voor anderen, want het is de zaak niet.
-
'Een gegrondverklaring voelt als een veroordeling'
Jij had zeven klachten opgesteld die allemaal ongegrond zijn verklaard. Dat voelt als verlies, maar het was geen wedstrijd die in 7-0 is geëindigd. Ik weet niet of de beklaagde dit als een overwinning heeft gevoeld.
-
'Hadden de aangeklaagden bij voorbaat de sympathie?'
Alle tuchtklachten zijn ongegrond bevonden. Ik had het niet verwacht en ben echt van slag. Ik voel me neergezet als een onredelijke zeur. Als ik had geweten dat er een reële kans was dat het zo beoordeeld zou worden, was ik er niet aan begonnen.
-
'Ik snap dat collega's knakken door tuchtzaken'
Als huisarts weet ik dat ik soms fouten of verkeerde inschattingen maak. Het lastige is dat ik nooit van tevoren weet wanneer en bij wie dat gebeurt. Mijn openheid daarover – als ik het echt anders had moeten doen – helpt veel patiënten, maar niet allemaal.
-
'Het gaat mij erom dat de zorg voor anderen verbetert'
Ik denk ook dat er veel valt te verbeteren als mensen die een tuchtklacht indienen, begeleid worden. Het zou fijn zijn als iemand hen helpt helder te krijgen wat hun klacht is en vooral ook wat ze willen bereiken.
-
'Wat zou het met jou doen als jouw klacht ongegrond wordt verklaard?'
Jij noemt het vilein; ik vond het verweer dat mijn advocaat schreef vooral heel afstandelijk. Daarom heb ik er destijds voor gekozen om het verweer zelf te schrijven en daarna voor te leggen aan mijn advocaat.
-
'Iedereen zou de rotte appels eruit moeten willen pikken toch?'
Ik hoop dat anderen bespaard blijft wat ons overkwam. Als ik had gedacht dat gesprekken deze zorg zouden verbeteren, had ik daar zeker in geïnvesteerd. Ik heb echter, gezien de defensieve houding, ingeschat dat dat verloren moeite en tijd was.
-
'Ik begreep nu waarom je de zaak had aangespannen'
Jij had een zaak aangespannen en die kwam tot deze zitting. Ik was gekomen om jou eens te ontmoeten, maar toch ook een beetje uit nieuwsgierigheid. Hoe is het om een zaak ‘vanaf de andere kant’ mee te maken?
Edo Fennema
psychiater, .
Twintig jaar was ik psychiater Regionale Crisisdienst in een grote stad. 1500 aanmeldingen per jaar, van gewoon tot heel gevaarlijk en ook juridisch riskant.Ik werd mede verantwoordelijk gesteld, voor een patient die ik had laten opnemen. Daags na he...t ontslag, had de patient zich een brandletsel aangedaan. Deze wilde de kliniek en onze dienst daarvoor aansprakelijk maken. Uiteindelijk kreeg ik als eindverantwoordelijke hiervoor een berisping op 18-03-2016 van het Tuchtcollege . Er kwam een advertentie in de dagbladen met een artikel erbij! Vanwege onvoldoende afwegingen in het dossier. Er komt bij, dat ik vaak opkwam voor personeelsbelangen. En dat personeel van mijn dienst een juridische zaak hadden gewonnen over eenzijdige contractbreuk door Mijn bedrijf. De directeur van Mijn bedrijf heeft vervolgens op gezag van de Raad van Bestuur, mijn ontslag in werking gesteld; ik mij voelde als minister Janine Hennes- Plasschaert. Ik kreeg geen afscheidsreceptie. Ik mocht mij niet meer vertonen. Er werd mij belemmerd een entre nous afscheidsvond te organiseren. Zo kan het Recht gaan, na twintig jaar een zware dienst te hebben geleid, netto met heel weinig klachten of calamiteiten op de laatste na. Eigenlijk was het een strafexpeditie van de Raad van Bestuur, middels hun directeur jegens mij.
Desiree Hairwassers
Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen
Beste Hubert, ik begrijp niet precies wat je bedoelt. We schrijven geen proza. Het is straight from the heart en niet bijgeschaafd en bijgeschaafd. Ik vond het zelf een inzichtgevende uitwisseling en het heeft mij mentaal zeker geholpen. Inhoudelijk ...heb ik vooral veel vragen en zorgen over het tuchtrecht.
Hubert Oostenbroek
orthopedisch chirurg, Wassenaar
Dit was een zeer interessante en nuttige discussie om te volgen. Het meest interessant was het om te zien dat beide schrijvers op hun eigen stoel bleven zitten (mijn impressie, niet perse de waarheid). Ze waren naar mijn idee niet in staat naar de pe...npartner over te steken. Dat is natuurlijk het lastige als ieder met zijn eigen negatieve ervaringen hier instapt. Al met al vond ik dat schuren in de discussie.
Voorop gesteld dient te worden dat het tuchtrecht iets anders is dan het civiel recht. Het is een toetsing van het medisch handelen van de betrokken zorgverlener.
Er is wel 1 factor die er uitsprong en die voor verbetering kandidaat staat: de uitleg aan de klager lijkt te summier, niet transparant. Er moet wellicht een vorm van communicatie tussen klager en tuchtcollege komen om nader uitleg te kunnen geven en krijgen.
Als de klager van mening is dat bepaalde aangedragen factoren niet afdoende gewogen of uitgelegd zijn is er altijd nog het hoger beroep bij het centraal tuchtcollege.
Rob ter Braak
plastisch chirurg, groningen
Vanwege te weinig afwegingen in het medisch dossier zo berispt en dat na 20 jaar een zeer zware baan met goed gevolg te hebben uitgevoerd.
Met tot gevolg ontslag. Het is ongehoord
Het tuchtcollege is nodig om onze professionele standaard te verbet...eren en dat mag waarschuwen en berispen en uit het beroep zetten. Er zijn weinig professies die zich zo publiekelijk en transparant laten toetsen.
De straf lijkt totaal buiten proportie. Het maatschappelijk gevolg ontslag uit je functie is helemaal schandalig.
Een tuchtrechtelijke uitspraak zonder uitschrijving uit het register zou nooit tot ontslag mogen leiden hooguit tot een functioneringsgesprek.
Ik heb mijn kinderen al aantal jaren geleden het advies gegeven geen medische studie te ambieren. In Nederland zijn medici vogelvrij en hebben menselijke onvolkomenheden soms onredelijke, zeer grote consequenties die een mens kapot maken, niet alleen in zijn vak maar ook nog veel erger, dubbelop maatschappelijk.
Bijna een reden om te emigreren uit dit land.
Wij allen maken soms te weinig afwegingen in het dossier,de administratiedruk is ons boven het hoofd gegroeid.
Wie nooit te weinig afwegingen in het medisch dossier schrijft werpt de eerste steen.
Ik heb 10 jaar mede leiding gegeven aan een brandwondencentrum waar vele zeer ernstige brandwonden binnenkomen bij psychiatrisch patienten (40%). Als we zo met psychiaters omgaan belanden er wel zeer veel in de ww.
Desiree Hairwassers
Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen
Wat een ongelooflijk nare ervaring, Edo. Het tast je rechtsgevoel aan. Marco en ik gaan nog een vervolg schrijven. De klachten zijn inmiddels ongegrond bevonden. Dat de zorgverleners geen sanctie krijgen, dat vind ik oké. Dat er gelogen is door hun ...advocaat, dat richtlijnen niet gevolgd zijn en het tuchtcollege dat oké vond, dat cruciale feiten weggelaten zijn in de uitspraak, dat beweringen door de advocaat niet gecheckt zijn, dáár kan ik maar niet over uit.