Voor drie maanden pillen

Mevrouw X, al vele jaren in mijn praktijk, had diabetes, hypertensie en boezemfibrilleren, allemaal goed onder controle met insuline, digoxine en een bètablokker. Bij de policontroles ging het gesprek ook altijd over haar dochter, die ernstige psychiatrische klachten had.

Tijdens een van haar bezoeken vertelde ze in tranen dat zich iets schokkends had voorgedaan. Het was uitgekomen dat haar echtgenoot hun dochter jarenlang seksueel had misbruikt. De patiënte was verbijsterd, ze had hier nooit iets van geweten. Na een lang, emotioneel consult schreef ik een nieuw recept voor haar uit en maakten we een afspraak voor over drie maanden.

Ik was verbaasd dat ze de volgende dag alweer op mijn spreekuur was, nu veel rustiger dan de dag tevoren. ‘Dokter Van Vliet’, zei ze, ‘ik wil u dit persoonlijk vertellen. Ik heb mijn man vanochtend dood in bed aangetroffen. Gisteravond was er nog niets met hem aan de hand.’

Er viel een lange stilte. Uiteindelijk vroeg ik: ‘Zal ik een nieuw recept schrijven voor de pillen?’ Ze knikte en glimlachte opgelucht.

W.H. van Vliet, internist