VNVA-overlegpunt seksuele intimidatie

Studenten geneeskunde, coassistenten en ook aiossen die te maken krijgen met seksuele intimidatie kunnen daarover te rade gaan bij het overlegpunt seksuele intimidatie van de Vereniging van Nederlandse Vrouwelijk Artsen (VNVA).

Het overlegpunt is vanaf donderdag te bereiken via een link op de website van de VNVA. Een meldpunt wil het niet zijn, zegt internist José Wetsteyn, voorzitter van de betreffende werkgroep binnen de VNVA: ‘Seksuele intimidatie moet gemeld worden bij de vertrouwenspersonen in de ziekenhuizen. Maar dat is vaak een te grote stap.’ In een voorgesprek kan aan studenten, coassistenten en aiossen worden duidelijk gemaakt dat de vertrouwenspersoon er ook voor hen is, legt Wetsteyn uit, en kan een formele melding worden voorbereid. Maar soms is dat een stap te ver en moet de betrokkene eerst leren inzien dat er echt sprake was van seksuele intimidatie en dat het dus niet ‘aan haar lag’. Wetsteyn: ‘Dat besef kan iemand net het zetje geven om alsnog naar de vertrouwenspersoon te stappen of om er zelf iets aan te doen door te zeggen: “Hier ben ik niet van gediend!”

Met het overlegpunt wil de VNVA mensen een ‘steuntje in de rug geven’ en – in de woorden van Wetsteyn – ‘ervoor zorgen dat het eindelijk eens ophoudt.’ De vereniging werkt daarbij nauw samen met het KNMG-Studentenplatform, dat een aantal keren onderzoek deed naar het vóórkomen van seksuele intimidatie. In 2006 bleek dat 21 procent van de coassistenten zich wel eens seksueel geïntimideerd had gevoeld, veel vaker vrouwen dan mannen. Veelal ging het om ongewenste opmerkingen over het uiterlijk of werden vragen gesteld over iemand seksualiteit of liefdesleven. Daarnaast werden lichamelijk contact, ongewenst oogcontact en het uittrekken van teveel kleding veel genoemd. In latere enquêtes was het niet veel anders.

Het overlegpunt wordt beheerd door een groep van vijf VNVA-leden, van wie er drie gesprekken voeren: zij reageren als een student, coassistent of aios zich via de website heeft aangemeld voor een gesprek over seksuele intimidatie. ‘We hebben geen flauw idee hoeveel vragen we zullen krijgen’, zegt Wetsteyn. ‘Misschien loopt het direct storm, misschien moeten mensen het eerst even laten bezinken. Maar hoe dan ook: wij willen dat er een einde komt aan de seksuele intimidatie in de ziekenhuizen.’

Joost Visser

Lees ook:

• Onderzoek naar seksuele intimidatie bij co-assistenten Geneeskunde in Maastricht 
• Seksuele intimidatie co's moet worden aangepakt 
• Melden seksuele intimidatie blijft taboe 
• Stop seksuele intimidatie van coassistenten 
• ‘Zo meisje, zijn we met z’n tweeën?’
• Dossier Seksuele Intimidatie