Visie

‘Door langjarige contracten is een ziekenhuis in staat om met een visie te komen, om keuzes te maken, in plaats van te werken met een verdienmodel dat op productie is gericht’, denkt Ab Klink van VGZ. Als u deze zin een paar keer leest borrelen er waarschijnlijk steeds meer vragen en overwegingen op. Bij mij in ieder geval wel.

Allereerst suggereert de uitspraak dat ziekenhuizen eerder géén visie hadden. Ik denk dat het anders ligt. Namelijk dat veel ziekenhuizen wel een visie hadden, maar die niet goed konden realiseren omdat het jaarlijkse onderhandelcircus met zorgverzekeraars dat in de weg stond. De wisselende wet- en regelgeving van overheidswege hielp hier ook al niet echt bij.

In één adem verwacht Klink dat met het hebben van een visie het verdienmodel van het ziekenhuis verandert, namelijk dat het niet meer op productie gericht zal zijn. Dat is een interessante veronderstelling. Natuurlijk begrijp ik waar Klink op doelt: het model Bernhoven, waar met een krimpscenario gewerkt wordt (zie ook Ziekenhuis Bernhoven doet meer met minder) met als uitgangspunt: betere zorg door minder zorg, is zinnige zorg. Een buitengewoon interessant initiatief, waarbij inmiddels ook het participatiemodel voor de medisch specialisten is ingevoerd.

Of dit model op langere termijn de gewenste resultaten oplevert, valt uiteraard nog af te wachten. Zo zal moeten blijken of de zorg die Bernhoven minder levert, zich niet verplaatst naar andere ziekenhuizen. Het is in ieder geval waarschijnlijk dat de druk op de eerste lijn zal toenemen en het is de vraag of de eerste lijn daar nu klaar voor is. Het past helemaal bij het substitutiemodel waar al jaren over gesproken wordt. Maar tot nu toe lukt het niet om de effecten van die substitutie zichtbaar te maken. Dat heeft alles te maken met de verschillende manieren van financiering en natuurlijk ook met de verschillende belangen. Daarom heb ik gemengde gevoelens bij de meerjarige contracten die nu afgesloten worden. Het is goed dat die stap gezet wordt om meerjarenbeleid mogelijk te maken. Het is echter een gemiste kans dat de contractering van eerste en tweede lijn niet in samenhang én samenwerking gebeurt. Dát zou pas visionair zijn.