Veel moeite, weinig effect

Met verbazing lazen wij het artikel ‘Veel moeite, weinig effect’ (MC 37/2009: 1532). Atiqi c.s. betogen dat zorgpaden – gedefinieerd als ‘computergestuurde klinische protocollen gekoppeld aan diagnose-behandelcombinaties’ – de diagnostiek en behandeling niet verbeteren. Dat staat in schril contrast met onze bevindingen. Hoewel zorgpaden internationaal worden gebruikt, is er verwarring over concept, doel en methodiek. Wellicht speelt deze verwarring ook bij Atiqi c.s.

Internationaal worden zorgpaden gebruikt om op evidentie gebaseerde zorg in de praktijk te integreren en te organiseren. Zo leiden multidisciplinair uitgewerkte zorgpaden bij ons wel tot betere afstemming en organisatie van de zorgverlening, betere behandelresultaten, meer tevredenheid bij patiënten, meer (patiënt)veiligheid,en een efficiënt gebruik van faciliteiten en middelen.¹ Dat gebeurt niet zomaar.

Daarvoor hanteren wij een weloverwogen multidisciplinaire en internationaal beproefde methodologie.^{2 3} Een methodologie die meer behelst dan het opstellen van een ‘computergestuurd klinisch protocol gekoppeld aan een diagnose-behandelcombinatie’. Onze zorgpaden zijn het resultaat van gemeenschappelijke besluitvorming en organisatie van (voorspelbare) zorg gebaseerd op patiëntvoorkeuren, de laatste medische kennis en organisatorische mogelijkheden en randvoorwaarden.

Misschien scheelt het dat wij daarin niet alleen staan. Zorgpaden worden in ruim 23 landen toegepast.⁴ Zo is in 2003 een samenwerkingsverband opgericht van het Centrum voor Ziekenhuis en Verplegingswetenschap (CZV) van de Katholieke Universiteit te Leuven en het Kwaliteitsinstituut CBO. In dit zogenoemde Netwerk Klinische Paden (NKP) werken Belgische en Nederlandse zorginstellingen systematisch aan de ontwikkeling, implementatie en evaluatie van zorgpaden. Momenteel telt het netwerk meer dan 100 deelnemers.

Wij nodigen Atiqi c.s. graag uit om bij onze netwerkzorginstellingen te komen kijken wat goed georganiseerde zorg met behulp van zorgpaden kan betekenen voor patiënt, professional en zorginstelling.

Roosendaal, september 2009
Jan Oostenbrink, Franciscus Ziekenhuis, Roosendaal
Jeannette Verkerk, Groene Hart Ziekenhuis, Gouda
Dagmar Hassink, Meander Medisch Centrum, Amersfoort
Hilde Hiemstra, Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Amsterdam

Dagelijks Bestuur Netwerk Klinische Paden, Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO

Referenties
1. Van Herck P, Vanhaecht K, Sermeus W. Effects of Clinical Pathways: do they work? Journal of Integrated Care Pathways 2004; 8: 95-105.
2. Sermeus W, Vanhaecht K. Wat zijn klinische paden? Acta Hospitalia 2002; 3: 5-11.
3. Vanhaecht K, Sermeus W. Draaiboek voor de ontwikkeling, implementatie en evaluatie van een klinisch pad. 30 stappenplan van het Netwerk Klinische Paden. Acta Hospitalia 2002; 2: 13-27.
4. Kris Vanhaecht et al. Prevalence and use of clinical pathways in 23 countries - an international survey by the European Pathway Association (www.E-P-A.org). Journal of Integrated Care Pathways 2006; 10: 28-34.

>>Naar nummer 43 - 22 oktober 2009