Laatste nieuws
2 minuten leestijd
Nieuws

Urologen plegen bedrog

Plaats een reactie

Een studie van Oostenrijkse urologen blijkt zo verdacht, dat The Lancet heeft besloten deze terug te trekken.


Het gaat om werk van Hannes Strasser en medewerkers van de medische universiteit van Innsbruck, die vorig jaar met ogenschijnlijk goed resultaat spierstamcellen uit de bovenarm van incontinente vrouwelijke patiënten haalden en deze inspoten in de sluitspier rond de urinebuis (Lancet 2007; 369: 2179-86).



Volgens een rapport van het Agentschap voor Gezondheid en Voedselveiligheid van de Oostenrijkse regering, dat onlangs verscheen, rammelde het onderzoek aan alle kanten. Zo zouden de onderzoekers van de ethische commissie geen toestemming hebben gekregen voor de trial, zouden ze hun patiënten slecht of niet hebben geïnformeerd over de aard en de procedures van het onderzoek en zou de randomisatie van patiënten niet goed zijn verlopen. Zwaar was bovendien de beschuldiging dat ze onderzoeksdocumenten hadden vervalst, waaronder certificaten van verzekeraars en e-mailcorrespondentie met The Lancet.



Volgens The Lancet heeft eerste auteur Strasser - die verder niet tot commentaar bereid is - laten weten dat zijns inziens producten verkregen via tissue engineering niet zijn aan te merken als geneeskundige producten, waardoor ze niet vallen onder de regels van good clinical practice. The Lancet vindt dat geen sterk weerwoord en stelt dat het Oostenrijkse onderzoek zoveel onvolkomenheden bevat, dat terugtrekking van het artikel de enige adequate reactie is. Strasser is inmiddels op non-actief gesteld. 



Opmerkelijk is verder dat enige coauteurs na de eerste tekenen dat er iets mis was met de studie hun handen van het onderzoek aftrokken. Onder hen het hoofd van de afdeling Urologie van de medische universiteit in Innsbruck, Georg Bartsch. Het agentschap kan dat laatste billijken, omdat Bartsch op basis van senioriteit optrad als ‘honorair coauteur’.



De hoofdredactie van The Lancet meent dat daarmee een aloude discussie weer oplaait: wat zijn precies ‘de rol en de verantwoordelijkheden’ van een coauteur. Volgens de richtlijnen van het International Committee of Medical Journal Editors moet een auteur altijd een ‘substantiële intellectuele bijdrage’ hebben geleverd aan een gepubliceerde studie. Dat was ook het geval met alle auteurs van het bewuste artikel; zij hadden immers die substantiële rol schriftelijk bevestigd.



Wie zichzelf als coauteur opvoert, staat voor de integriteit van de onder­havige studie. Dat Bartsch zegt dat zijn coauteurschap ‘honorair’ was, en dat hij verder part noch deel had aan de studie, is voor The Lancet daarom onacceptabel. Het auteurschap van een studie mag geen cadeautje zijn voor hooggeleerde heren of dames. Het blad is onverbiddelijk: ‘With credit comes responsibility - always.’



Ondertussen hebben al enige honderden patiënten Strassers behandeling ondergaan, ook buiten de trial om. Enigen van hen claimen ernstige bijwerkingen, zoals een ruptuur van de blaas. Een letselschadeadvocaat heeft aangekondigd de onderzoekers voor de rechter te slepen. HM

Nieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.