Uitzetting Armeens kind met depressie succesvol aangevochten

In een recente rechtszaak bij de Rechtbank Den Haag, werd de uitzetting van een zwakbegaafd en ernstig depressief Armeens kind succesvol aangevochten. Dit gebeurde overigens, naar nu blijkt, mede op basis van een artikel in Medisch Contact.

Vier kinderpsychiaters, artsen en psychologen publiceerden eind 2015 in Medisch Contact een artikel waarin zij ervoor pleitten dat asielzoekerskinderen een andere medische beoordeling krijgen dan de volwassen asielzoekers. Kort gezegd schrijven de auteurs dat criteria op basis waarvan de IND beoordeelt of een asielzoeker op medische gronden in Nederland mag blijven, ongeschikt zijn voor kinderen. Om ernstige beschadiging bij asielzoekerskinderen te voorkomen zijn nieuwe parameters nodig voor het beoordelen van een medisch-psychiatrische noodsituatie.

De voorgenomen uitzetting van het Armeense kind werd onlangs aangevochten vanwege een gediagnosticeerde ernstige depressieve stoornis en omdat het kind als zwakbegaafd werd aangemerkt. In het beroep tegen het uitzettingsbesluit wordt meermaals naar het artikel in Medisch Contact verwezen. En met succes. De rechtbank stelt dat ‘de strekking van dat artikel wel degelijk relevant kan zijn bij de beoordeling van de medische situatie van eiser’.

Het beroep is gegrond verklaard.

Een van de auteurs van het betreffende artikel, kinderpsychiater Irma Hein, reageert mede namens de andere drie: ‘Enige tijd geleden hebben wij vanuit medisch-psychiatrische zorg voor de groep vluchtelingenkinderen middels een artikel in Medisch Contact aangekaart dat de medische beoordeling van hun situatie niet op kinderen is toegespitst. Wij zijn blij dat de rechter in zijn uitspraak naar dit artikel verwijst. Het zou goed zijn als de knelpunten die wij in ons artikel hebben aangegeven, verder worden uitgewerkt met behulp van specialisten op het gebied van kinderpsychiatrie om de zorgvuldigheid van de medische beoordeling te kunnen verbeteren.’

Als voorbeeld van deze knelpunten noemt Hein het gegeven dat een gezinsbrede beoordeling ontbreekt, waarin naast de kind-eigen factoren, ook wordt gekeken naar het vermogen van ouders om het kind te kunnen helpen met de regulatie van stress, waarvoor een voldoende steunende opvoed- en hechtingsrelatie nodig is.