Uitkomsten van behandelingen moeten in pgo komen
8 reactiesIn de persoonlijke gezondheidsomgeving (pgo) waarover patiënten vanaf aankomend jaar zouden moeten beschikken, moet in 2022 ook informatie komen over de uitkomsten van behandelingen van 52 aandoeningen.
De uitkomstinformatie, die afkomstig is van artsen en van patiënten, moet patiënten helpen bij het kiezen van de beste behandeling en de beste zorgaanbieder. Ook moeten zorgaanbieders naar de uitkomstinformatie kijken om van elkaar te leren en te verbeteren. Dat stelt het Zorginstituut – die dit allemaal gaat regelen – in een rapport over meer patiëntregie door meer uitkomstinformatie.
De 52 aandoeningen vormen samen 50 procent van de ziektelast in Nederland. Op dit moment worden de uitkomsten van 44 van de 52 aandoeningen al gemeten. Maar de ict waar dat mee nu gebeurt, is zeer versnipperd. Daarom moet voor dit project worden gewerkt met ICHOM-sets. ICHOM publiceert meetinstrumenten om zorguitkomsten vast te stellen, die zijn ontwikkeld door patiënten en professionals.
Ook is er volgens Zorginstituut Nederland een gebrek aan standaarden en worden gegevens binnen de medisch-specialistische zorg niet eenduidig vastgelegd. Het Zorginstituut stelt dat deze standaardisatie veel zal vragen van onder andere zorgprofessionals en moet er op dat gebied beter worden samengewerkt. Om de registratielast
Lees ook:-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vergroesen: Ik probeer oprecht in mijn verslaglegging en in mijn brieven elke afkorting te vermijden, om beiden zo leesbaar mogelijk te houden. De KPR en APR zijn, denk ik, de enige afkortingen die ik gebruik, omdat ze zo algemeen bekend zijn. Zelfs... een carpaal tunnel syndroom kort ik niet af.
Waar ik ernstig bezwaar tegen maak zijn brieven van oogartsen, cardiologen, chirurgen en orthopeden waar geen enkele volzin in voorkomt, maar de verslaglegging alleen maar bestaat uit een afkortingenbrij, waarbij zinnen compleet uit afkortingen bestaan. Bij de oogartsen ben ik al opgehouden met te proberen te begrijpen wat ze in hun brieven zetten, bij de cardioloog wil ik nog wel eens een poging doen, en de orthopeed maakt er vaak ook een potje van. Daar irriteer ik me dagelijks aan.
Ik ben niet zo van de zelflerende algoritmes. Globaal 10 jaar na het invoeren van het elektronisch voorschrijven, lukt het nog steeds niet om de medicatie goed leesbaar en in een fatsoenlijk format in de brieven te krijgen. Het ziet er niet uit, op een of andere manier wordt de medicatie altijd volledig in hoofdletters geschreven, en niet zelden wordt ook nog allerlei irrelevante informatie toegevoegd, zoals fo (filmomhuld), tbl (tablet). Of de afkorting van de generieke pillenverkoper. Om nog maar te zwijgen wat het voorschrijfprogramma maakt van pufjes en injecties. Het is werkelijk om te huilen!
Ik kan me vaak dan ook niet bedwingen en pas deze lijst zo aan dat er staat wat er moet staan: Dosering in milligrammen, het aantal doseringsmomenten en de duur. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat een geavanceerd voorschrijfprogramma dat niet voor elkaar krijgt?
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vergroesen: Ik probeer oprecht in mijn verslaglegging en in mijn brieven elke afkorting te vermijden, om beiden zo leesbaar mogelijk te houden. De KPR en APR zijn denk ik de enige afkortingen die ik gebruik, omdat ze zo algemeen bekend zijn. Zelfs e...en carpaal tunnel syndroom kort ik niet af.
Waar ik ernstig bezwaar tegen maak zijn brieven van oogartsen, cardiologen, chirurgen en orthopeden waar geen enkele volzin in voorkomt, maar der verslaglegging alleen maar bestaat uit een afkortingenbrij, waarbij hele zinnen alleen in afkortingen zijn geschreven. Bij de oogartsen ben ik al opgehouden met te proberen te begrijpen wat ze in hun brieven zetten, bij de cardioloog wil ik nog wel eens een poging doen, en de orthopeed maakt er vaak ook een potje van. Daar irriteer ik me dagelijks aan.
Ik ben niet zo van de zelflerende algoritmes. Globaal 10 jaar na het invoeren van het elektronisch voorschrijven, lukt het nog steeds niet om de medicatie goed leesbaar en in een fatsoenlijk format in de brieven te krijgen. Het ziet er niet uit, op een of andere manier altijd in hoofdletters geschreven, en niet zelden ook nog allerlei irrelevante toegevoegd, zoals fo (filmomhuld), tbl (tablet). Of de afkorting van de generieke pillenverkoper. Om nog maar te zwijgen wat het voorschrijfprogramma maakt van pufjes en injecties. Het is werkelijk om te huilen!
Ik kan me vaak dan ook niet bedwingen pas deze leest zo aan dat er staat wat er moet staan: Dosering in milligrammen, het aantal doseringsmomenten en de duur. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat een geavanceerd voorschrijfprogramma dat niet voor elkaar krijgt?
Pieter-Paul Vergroesen
AIOS Orthopaedie, Amsterdam
@Bonte het gebruik van afkortingen is in de meeste specialismen nou eenmaal wijdverbreid. U schrijft zelf waarschijnlijk ook met enige regelmaat KPR +/+ wat eveneens een afkorting is. Mijn punt was juist dat het niet te doen is om bij het lichamelijk... onderzoek een los vakje kruisbanden te maken waar de dokter dan weer op moet klikken zodat het programma weet waar het om gaat. Dat kost simpelweg te veel tijd. Dit moet automatisch gaan uit de vrije tekstvakken anamnese en lichamelijk onderzoek die nu toch het meest gebruikt worden binnen de EPD’s.
En ja, zelf heb ik een boel smart teksten gemaakt die herkennen dat als ik TKP typ dat er totale knieprothese komt te staan in de brief naar de huisarts. Maar als ik dadelijk weer door ga naar een andere kliniek moet ik al deze items weer opnieuw invoeren. Dat moet toch makkelijker kunnen dacht ik?
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vergroesen: "Een lerend algoritme". Laat me niet lachen. Wellicht een idee om eerst eens zonder afkortingen te leren schrijven in de status, zodat ook je collega's begrijpen wat de orthopeed doet?
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vergroesen: "Een lerend algoritme". Laat me niet lachen. Wellicht een idee om eerst eens zonder afkortingen te leren schrijven in de status, zodat ook je collega's begrijpen wat de orthopeed doet?
Bart Bruijn
Huisarts, Streefkerk
Ah PGO.
Voor de studenten die geïnteresseerd zijn in een goed voorbeeld van de betekenis van de uitdrukking: "De zweep over een dood paard leggen," is dit een prima voorbeeld.
Voor diegenen die nog niet uitgeleerd zijn en de betekenis van: "ee...n vlucht naar voren," willen bestuderen, ook.
En voor de die hards die willen onderzoeken hoezeer de overheid luistert naar mensen met wél verstand van zaken en of zij kan leren, lezen.
Pieter-Paul Vergroesen
AIOS Orthopaedie, Amsterdam
Het idee om patiënten meer inzicht, inzage en uitleg te geven ten aanzien van de eigen ziektebeelden is natuurlijk super goed! Wel lees ik hier tussen de regels door dat er beter moet worden geregistreerd. De vraag is alleen, wie moet dat doen? De do...kter? De patiënt zelf? Of pakt een lerend algoritme dit op uit de digitale dossiervoering?
Ik denk dat dit laatste de meeste kans van slagen heeft. Als dokter moet je denk ik niet bezig zijn met zorgen dat de patiënt de juiste folder krijgt, maar moet je als deze tegenover je zit juist persoonlijk advies geven. Dit kost tijd, maar deze tijd is beter besteed dan alles in de juiste hokjes noteren. Als patiënt zelf is het soms lastig om de nuances te zien waardoor voor jou persoonlijk een behandeling niet optimaal is terwijl 60% van Nederland hier wel gelukkig mee is. Daarom ga je met nieuwe, goede vragen weer terug naar je dokter voor een persoonlijk advies.
Een lerend algoritme wat begrijpt dat als ik bij de voorgeschiedenis, anamnese of lichamelijk onderzoek opschrijf dat een patiënt een voorste kruisband ruptuur heeft (VKB #, lachman 2-3+, pivot +, VSL 2-3+, of een van de vele andere testen/afkortingen) en daarmee een patiënt geen hemi knieprothese voorstelt voor de behandeling van mediale of laterale gonartose daar hebben we allemaal wat aan op de lange termijn!
Bas van der Maat
longarts, Almere
Meer helderheid voor patiënten kan ik natuurlijk alleen maar toejuichen. De IHCOM-sets lijken me een goede bron. De vraag is hoe wij als zorgprofessionals deze uitkomstdata interpreteren, laat staan hoe een patiënt uit een brij van data moet gaan ui...tmaken naar welk ziekenhuis hij of zij wil gaan.
Moeten we niet eerst consensus bereiken over welke uitkomstparameters relevant zijn en welke niet, voordat we onze patiënten bedelven onder een stortvloed aan getallen?
Heeft het Zorginstituut ook al nagedacht over wie al deze gegevens gaat registreren? En hoeveel kosten hieraan verbonden zijn?
En is het niet verstandig om eerst eens het PGO wat betreft de inzage in het medisch dossier goed draaiend te hebben voordat we deze majeure toevoeging maken?