Laatste nieuws
Ton Postmes
2 minuten leestijd

Uit Vrije Wil presenteert wetsvoorstel

Plaats een reactie

Het wetsvoorstel van ‘Uit Vrije Wil’ beoogt ‘het zelfbeschikkingsrecht en het daarop gebaseerde recht om naar eigen goeddunken uit het leven te stappen’ mogelijk te maken. Gert van Dijk, ethicus, keurt (MC11/2011:646) een tweede wet, naast de bestaande ‘goede’ euthanasiewet af. Het is vragen om moeilijkheden. Hij blundert en passant wél – net als de KNMG – omdat hij het uitgangspunt onweersproken laat. Uit het zelfbeschikkingsrecht volgt helemaal geen alles opzijschuivend recht om jezelf te doden. Dat lijkt misschien zo omdat ieder die dat vastberaden wil, zich inderdaad het leven kan benemen. Dit schakelt echter geen andere plichten en verboden uit.

‘Gij zult niet doden’ is niet zomaar een taboe. En het geldt ook voor jezelf. Wie daar luchtig over oordeelt, werkt misdaden tegen het leven in de hand en helaas ook suïcides bij mensen met een passagère inzinking.

Veel ethici, helaas ook Gert van Dijk, laten zich beïnvloeden door wensdenken en de publieke opinie; blijkbaar zonder na te gaan of er tegenargumenten zijn.

Hij weet best dat een medicus een patiënt die zelfdoding nastreeft, moet laten opnemen omdat hij een gevaar is voor zichzelf. Een arts die dat niet kan verhelpen, mag niet moreel geprest worden te helpen bij zelfdoding of te verwijzen naar een daartoe gebrevetteerde hulpverlener; hij moet mensen zoeken die positief kunnen helpen. In hetzelfde nummer (MC 11/2011: 678) wordt gemeld dat ‘Britse artsen tegen euthanasie’ zijn. Dat komt – denk ik – omdat zij het werk van Cicely Saunders kennen (zie Wikipedia).

Wie doordenkt beseft dat niemand, de suïcidepleger inbegrepen, de gemeenschap mag beroven van een waardevol medelid, en dat ieder mens waardevol is.

Ook dat men geen enkel stukje van een levensdraad lebensunwert mag achten en daarom zou mogen vernietigen. De KNMG doet goed er begrip voor te vragen, maar mag het niet goedpraten.

Venlo, maart 2011

Ton Postmes, basisarts niet praktiserend


Naschrift
De heer Postmes en de KNMG zijn het erover eens dat er geen recht bestaat op hulp bij zelfdoding. Ook zijn we het erover eens dat artsen altijd goede zorg moeten blijven leveren aan mensen die zichzelf van het leven willen beroven. Het is echter niet zo dat een arts die geconfronteerd wordt met iemand die zichzelf wil doden die persoon altijd moet laten opnemen. Dat kan alleen zo zijn als de arts aanwijzingen heeft dat er sprake is van wilsonbekwaamheid, bijvoorbeeld bij een psychiatrische stoornis. Het enkele feit dat iemand een eind aan het leven wil maken, is daarvoor niet voldoende. In gevallen waarin een wilsbekwame patiënt wil stoppen met eten en drinken, zal de arts palliatieve zorg moeten verlenen, bijvoorbeeld in de vorm van pijnbestrijding of mondverzorging. Dat is geen hulp bij zelfdoding, maar goede zorg.

Gert van Dijk, ethicus bij de KNMG

  • Meer brieven

KNMG
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.