Laatste nieuws
Nieuws

Tuchtcollege berispt arts voor euthanasie bij gevorderde dementie

2 reacties

Een specialist ouderengeneeskunde die voorjaar 2016 euthanasie verleende aan een diepdemente patiënte op basis van haar schriftelijke wilsverklaring is daarvoor dinsdag berispt door het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag.

Het college is het grotendeels eens met de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), die de klacht tegen de arts uit Zuid-Holland had ingediend. De schriftelijke wilsverklaring was niet in orde en op basis daarvan had de arts niet tot de overtuiging mogen komen dat er sprake was van een vrijwillig en weloverwogen verzoek, oordeelde het college. Daarbij had de arts moeten proberen om de levensbeëindiging en ook het gebruik van Dormicum daaraan voorafgaand te bespreken met patiënte.

De tuchtrechter zei zich ‘uitvoerig’ te hebben beraden over de op te leggen maatregel. Meegewogen is dat de arts zich open en toetsbaar heeft opgesteld en het belang van de patiënt voor ogen had. Maar daarin is zij ‘te ver gegaan’, aldus het college. Onder deze omstandigheden en met het oog op het strafrechtelijk onderzoek dat ook loopt in deze zaak, wordt ‘volstaan’ met een berisping, stelde de tuchtrechter.

De vrouw met gevorderde dementie had tegenstrijdigheden in haar wilsverklaring opgenomen: ‘Ik wil gebruikmaken van het wettelijk recht om euthanasie op mij toe te passen, wanneer ik daar zelf de tijd voor rijp acht. (…) Ik wil niet geplaatst worden in een instelling voor demente bejaarden. Vertrouwende, tegen de tijd dat de kwaliteit van mijn leven zodanig slecht is geworden, dat ik op mijn verzoek euthanasie zal worden toegepast.’

Haar eigen huisarts had euthanasie geweigerd omdat de patiënte daarover had gezegd: ‘Maar niet nu.’ Toen de vrouw eenmaal toch in het verpleeghuis was beland, zagen twee SCEN-artsen geen belemmering voor de specialist ouderengeneeskunde die wel bereid was haar euthanasie te verlenen op basis van haar wilsverklaring.

De Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) beoordeelden het handelen van de arts in deze zaak als onzorgvuldig. Het handelen van de arts ligt ook onder de loep van het openbaar ministerie. Haar zaak is de eerste in de geschiedenis van de euthanasiewet waarin het OM een strafrechtelijk onderzoek is gestart nadat volgens de RTE niet aan de zorgvuldigheidseisen is voldaan.

De arts gaat tegen de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege in hoger beroep.

Lees ook:

Nieuws werk euthanasie dementie wilsverklaring
  • Eva Nyst

    Eva Nyst werd geboren in Australië en groeide op in Middelburg. Ze studeerde filosofie en theologie aan de Universiteit van Amsterdam en werkte twee jaar als journalist bij De Volkskrant. Van 2001 tot 2022 was ze in dienst bij Medisch Contact. Sindsdien is zij werkzaam bij de KNMG als beleidsadviseur.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Bert Ummelen

    redacteur Holos bulletin, online magazine over complexe ouderenzorg,

    Een geval van zelfreiniging

    Het medisch tuchtcollege in Den Haag zegt bij het opleggen van de maatregel tegen de verpleeghuisarts die een diep demente vrouw euthanaseerde te hebben meegewogen dat in deze zaak ook nog een strafrechtelijk onderzoek ...loopt.
    Het OM kan moeilijk heen om de bevinding van het college dat de arts zich open en toetsbaar heeft opgesteld en het belang van de patiënt voor ogen had. Haar integriteit en goede trouw staan buiten kijf. Heeft de strafrechter hier dan nog iets te zoeken?
    Ook geleid door de beste bedoelingen kun je de fout in gaan. In hoeverre mag een arts zijn oordeel in de plaats stellen van dat van de patiënt met dementie die in een langer of korter verleden een euthanasiewens heeft opgesteld? De betrokken arts is daarin evident over de schreef gegaan.
    Casus 2016-85 laat zien dat met het zelfreinigend vermogen van de artsenstand weinig mis is. Met eigen toetsings- en correctieprocedures regisseren artsen, aan wie de wetgever de ‘barmhartige dood’ heeft toevertrouwd, de euthanasiepraktijk. De strafrechter kan daar gevoeglijk buiten blijven.
    De uitspraak van de tuchtrechter laat dringende vragen open. Kunnen we ooit met zekerheid weten dat een diep demente patiënt ‘ondraaglijk’ lijdt, immers een kerncriterium van de Euthanasiewet? Hoe regelen we in geval van gevorderde dementie informed consent, geïnformeerde toestemming? Mag een in het verleden opgestelde ‘kraakheldere’ euthanasieverklaring daar zonder meer voor doorgaan? Of moet die toch eerder gezien worden als een (belangrijk) onderdeel ervan?
    Hoe dan ook, de strafrechter is niet het goede adres voor zulke vragen.

  • Peter van Rijn

    huisarts n.p., Rheden

    Voorzitter Jacob Kohnstamm zei bij de presentatie van de Code of Practice voor Euthanasie 2018 het volgende : ` De nieuwe code formuleert omzichtig ,dat premedicatie onderdeel kan zijn van een goed-medisch handelen. Als de arts verwacht dat de patië...nt bij de uitvoering van de euthanasie met pijn – of schrikreacties zou kunnen reageren, is het geven van midazolan niet ongebruikelijk`. Daarbij werd de patiënt in het onderhavige geval 2016 -85 ook nog eens door familieleden vast gehouden , opdat de arts makkelijker het euthanaticum kon inspuiten .Als deze methoden volgens de Code of Practice 2018 zouden zijn toegestaan , wat is er dan nog tegen het gebruik van een z.g.n. taser , een stroomstootwapen , zoals dit op 7 juli j.l. is gebruikt bij een zich verzettende demente patiënt in de Rotterdamse zorginstelling ` Laurens ` ? Het is dus hoopgevend dat het Medisch Tuchtcollege zich niet alleen heeft uitgesproken tegen het toepassen van euthanasie bij een wilsonbekwame patiënt, maar ook tegen huidige en wellicht toekomstige door de Code of Practice voor Euthanasie 2018 toegestane geweldsmethoden.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.