‘Toetsing van euthanasie moet doorzichtiger’
Plaats een reactieDe regionale toetsingscommissies euthanasie moeten duidelijker maken hoe zij de zorgvuldigheidseisen interpreteren. Dat staat in de onlangs verschenen nieuwe evaluatie van de euthanasiewet. De KNMG steunt het voorstel.
Anders dan voorheen bestaat de Tweede Evaluatie van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding (Wtl) uit twee delen. In juni werden cijfers gepubliceerd op basis van een steekproef uit de sterftegevallen in 2010. In totaal waren er in dat jaar 4050 gevallen van euthanasie en hulp bij zelfdoding, 2,9 procent van alle sterfgevallen, een groei vergeleken met het jaar 2005. Het percentage meldingen bleef gelijk.
Vlak vóór Kerstmis verscheen, vrijwel onopgemerkt, het tweede deel van de evaluatie, met daarin juridisch onderzoek, een evaluatie van de toetsingscommissies en een vragenlijstonderzoek onder 2000 artsen. Het aantal verzoeken om levensbeëindiging, zo bleek uit dat laatste, steeg tussen 2001 en 2010 van 9700 naar 13.400. Ruim 80 procent van de artsen vindt het denkbaar zo’n verzoek uit te voeren; minder dan de helft zegt in principe ‘ja’ als het gaat om een psychiatrische aandoening, dementie of lijden aan het leven.
Uit een analyse van dossiers blijkt dat de toetsingscommissies in 22 procent van de gevallen (in 2011) de arts om een toelichting op de melding vroegen, in vorige jaren was dat ongeveer 6 procent. Vooral werd navraag gedaan naar de uitvoering van de euthanasie. Artsen beoordelen de zorgvuldigheidseisen in het algemeen goed; alleen de aanbeveling dat bij twijfel over de wilsbekwaamheid een psychiater of geriater moet worden geraadpleegd, wordt niet altijd nagevolgd.
De toetsingscommissies, zo raden de onderzoekers aan, moeten hun ‘jurisprudentie’ op internet beter bijhouden. Ook moeten zij een manier vinden om hun interpretatie van de kernbegrippen uit de zorgvuldigheidseisen beter toegankelijk maken dan nu gebeurt. Belangrijke uitspraken moeten geanonimiseerd ter publicatie worden aangeboden aan vaktijdschriften. Onzorgvuldig medisch handelen zou niet langer aan het Openbaar Ministerie moeten worden gemeld, maar aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Ook moet er onafhankelijk onderzoek komen naar de praktijk van de levenseindekliniek, ‘mede om vast te stellen of deze binnen de wettelijke kaders blijft’.
De KNMG vindt een vorm van toezicht op de toetsingscommissies en een onafhankelijke geschillenprocedure wenselijk, aldus een persbericht. ‘Dit bevordert de rechtszekerheid voor artsen, de transparantie van toetsingsnormen en de mogelijkheid van maatschappelijke controle.’
Joost Visser
- Reactie KNMG
- Tweede Evaluatie van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding
Lees ook:
- Er zijn nog geen reacties
