Tijd voor de ring
1 reactieEen mevrouw van een eind in de 70 komt elke drie maanden op mijn spreekuur voor het laten verschonen van haar ring. Ze is tevreden met haar ring, wil geen operatie. Ze vindt het afschuwelijk om naar mij toe te komen om hem te laten verschonen. Ik loop op tijd en besluit de reden daarvan niet in te vullen. Ik vraag haar:
‘Wat maakt het zo erg om de ring te laten verschonen?’
‘Omdat het mij telkens weer herinnert aan die akelige bevalling.’
‘Mag ik vragen wat er dan gebeurde?’
‘De gynaecoloog duwde zo hard op mijn buik dat alles beneden openscheurde en daarna ging mijn kind ook nog dood, allemaal zeer traumatisch.’
Die reden had ik niet verwacht en nu ze eenmaal op gang was, ging ze door: haar eigen dochter bleef ongewenst kinderloos en dat had haar erg verdrietig gemaakt.
Dit was nu ook weer niet de bedoeling, mijn spreekuur zou onherroepelijk weer uitlopen. Aan het einde van het consult vertelde ze dat haar dochter toch nog onverwacht zwanger was geworden en met een dikke glimlach vertelde ze trots dat ze nu wekelijks op die kleindochter past.
De keren daarna spraken we gemakkelijker en ze zei een keer dat ze de ring zo graag zelf zou willen verwisselen.
‘Probeer het dan maar, ik sta erbij en kijk of het lukt.’ Na enig proberen kreeg ze de ring eruit en na instructie kreeg ze hem ook weer geplaatst. We spraken af dat ze het zelf ging doen en ik nog maar één keer per jaar zou verschonen en controleren.
Ik ga toch maar door met tijd nemen voor de mensen en dus ook met uitlopen.
Harriet
Huisarts , Duiven
Prachtig ! Dat is echte geneeskunst , naar mijn mening.
Als de verzekeraars dit nou ook lezen en lering hieruit trekken!
Tijd voor de patient is goud waard !!