Te veel meniscusoperaties bij 40-plussers
3 reactiesBij patiënten van 40 jaar en ouder verrichten artsen nog disproportioneel veel meniscusoperaties. Deze conclusie publiceerden Jan Rongen e.a. in Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy.
In het afgelopen decennium verschenen er steeds meer onderzoeken waarin de effectiviteit van meniscusoperaties in twijfel getrokken werd. Desondanks zagen de onderzoekers in verschillende landen toenemende incidenties.
Rongen e.a. gebruikten data van 2005 tot 2014 uit de Landelijke Basisregistratie Ziekenhuiszorg en vonden juist een afname in de incidentie van meniscusoperaties. Deze afname was te zien in alle leeftijdsgroepen, maar het meest uitgesproken bij de patiëntengroep van 40 jaar en jonger. Het aantal meniscusoperaties was het hoogst bij de leeftijdsgroep van 40- tot 65-jarigen, die goed waren voor de helft van het totale aantal meniscusoperaties.
De auteurs opperen dat de implementatie van een landelijke richtlijn voor artroscopische procedures voor meniscusscheuren misschien bijgedragen heeft aan de afname van de incidentie in Nederland. Dat er nog disproportioneel veel meniscusoperaties uitgevoerd worden bij 40-plussers duidt volgens hen op een vertraging in de verspreiding, acceptatie en implementatie van klinisch bewijs in de praktijk van artroscopische chirurgie.
DOI: 10.1007/s00167-0174473-2
Lees ook
Hubert Oostenbroek
orthopedisch chirurg, Wassenaar
Nog een aanvulling:
Het feit dat er geclaimd wordt dat er, zonder enige onderbouwing, 'te veel' arthroscopiën bij ouderen gedaan worden moet men wellicht in de tijdgeest zien. Vroeger stopte je met sporten rond je veertigste. Tegenwoordig blijven men...sen sportief tot op zeer hoge leeftijd actief en hebben dan ook hoger risico op gewone sportletsels, zoals een meniscuslaesie. De grens om een kruisgang reconstructie te krijgen is de afgelopen 2 decennia ook flink opgeschoven: vroeger niet meer na 40-45, nu ongeveer tot je zestigste nog, eigenlijk leeftijd onafhankelijk, maar meer afhankelijk van de staat van je knie en je activiteiten en klachtenpatroon. En zo hoort het ook!
Wellicht een nieuwe tak in de geriatrie: sportgeneeskunde voor ouderen?
Hubert Oostenbroek
orthopedisch chirurg, Wassenaar
Tjsa, big data. Dan vergeet je de patiënt maar eventjes. Het probleem zit er in dat mensen met degeneratieve afwijkingen, kraakbeen slijtage, er weinig baat bij hebben als ze een arthroscopie voor een meniscus letsel krijgen. Het kraakbeen probleem g...eeft ook klachten, en vormt wellicht de hoofdmoot, en kan met een arthroscopie niet opgelost worden. Dat is de achtergrond van dit verhaal. Maar als het een oudere is, ook al is die tachtig, met goed kraakbeen (MRI) en een geïsoleerde meniscuslaesie, dan is een arthroscopie volledig te rechtvaardigen (gelukkig het onze neurologische collega een dokter getroffen en niet een data manager). Dat wordt in het evidence based medicine geweld maar even vergeten. Daar hebben onze verzekeraars en data verzamelaars geen enkel benul van: ze zijn geen dokter en zien de big picture onvoldoende: de patiënt bestaat uit meer dan een knie of meniscus.
Waar ik me geweldig aan erger is dat gehang aan die absolute tunnelvisie bij EBM. Als we het over level 1 hebben dan is dat het resultaat van data management en heeft het niks meer met geneeskunde te maken: data management is praten over statistische gemiddeldes, risico's en kansen, en weinig over de spreiding, variatie. En variatie is nou juist het specifieke kenmerk van de individuele patiënt. Ik ben niet tegen EBM, integendeel, zeer behulpzaam, maar ook niet meer dan dat, het verwordt tegenwoordig alleen tot een soort heilige graal.
W.V.M. Perquin
neuroloog (niet praktiserend, Voorschoten
Nog steeds ben ik erg blij dat de na een ski-ongeval op 4 maart 2004 opgetreden mediale achterhoorn scheur van de rechter knie met slotklachten artroscopisch werd behandeld op 64 jarige leeftijd, 12 jaar geleden.