Superpapa

Ieder kind weet het: papa is mijn held! Toch?!
Voor mij was dit waarheid, maar een week na het overlijden van mijn vader stond ik huilend in de winkel; de tranen waren voor alle kinderen die geen held zo dichtbij hebben. De pijn van mijn gemis gaf mij een inzicht dat ik eerder niet had.

Mijn vader was mijn rolmodel en beoefende passioneel zijn vak als bedrijfsarts. Ik begreep nooit waarom hij had gekozen voor sociale geneeskunde, waar toch vaak wat minachtend over wordt gesproken. Maar toen ik tijdens zijn begrafenis zijn collega’s en patiënten zag, wist ik dat hij niet alleen voor mij zoveel betekende.

Gelukkig kreeg ik daarna de kans om als jeugdarts aan de slag te gaan. Onze hoogleraar had altijd zo enthousiast gesproken over zijn vak dat het mij intrigeerde. Eerder liet ik me beïnvloeden door mijn eigen angst voor minachting, maar deze verdween nu ik mijn drive had gevonden om op zoek te gaan naar helden voor alle kinderen.

Er zijn gelukkig overal veel (onzichtbare) helden en als kers op de taart voor mijn zoektocht heb ik ook eigen helden gevonden. Inspirerende collega’s die opkomen voor de kinderen die in de knel (dreigen te) zitten. Als jeugdarts heb je een unieke kans om vanuit sociaal-medische invalshoek met kind, ouders en omgeving mee te denken om de beste kansen te creëren voor het kind. Iedere dag anders, iedere dag een kans om helden te laten stralen.

Nu is mijn inspiratiebron mijn opleider. Zij staat ongelooflijk energiek en optimistisch in het leven en gaat op de bres voor ieder die dat behoeft. Maar daar stopt ze niet, ook denkt ze mee op beleidsniveau om betere voorwaarden voor kinderen te bewerkstelligen. Gelukkig is zij een zichtbare held, voor jeugd, collega’s en ons vak.

Nicky Platte-van Attekum, jeugdarts in opleiding, Maastricht