Seksverslaving meer erkend met zorgstandaard

Twee zorgstandaarden voor seksuele stoornissen moeten artsen, psychologen en seksuologen hulp bieden bij het verlenen van passende zorg. Eén van de nieuwe zorgstandaarden richt zich op seksverslaving en biedt daardoor meer erkenning van deze verslaving.

Seksverslaving is niet opgenomen in de DSM-5. In Medisch Contact deed verslavingspsycholoog Iris Elsenaar onlangs een oproep voor er- en herkenning van deze verslaving, zodat deze passend behandeld kan worden en behandeling ook kan worden vergoed. Zij pleit voor meer onderzoek binnen de verslavingszorg naar deze vorm van verslaving.

Van opname in de DSM-5 is nog geen sprake, maar de standaard voor parafiele en hyperseksuele stoornissen (zoals seks- of pornoverslaving) biedt wel een vorm van erkenning volgens hoogleraar klinische forensische psychiatrie Stefan Bogaerts, die als werkgroepvoorzitter bij de totstandkoming is betrokken. De andere standaard richt zich op zorg rond seksueel disfunctioneren. Volgens Bogaerts zijn de standaarden ‘een onderlegger waarmee professionals de best passende zorg en goede informatie kunnen bieden’. De standaarden zijn opgesteld door het Netwerk Kwaliteitsontwikkeling GGz.