Second opinion corrigeert deel verlofaanvragen

Second opinions van verlofaanvragen van tbs’ers komen in 30 procent van de gevallen niet of niet geheel overeen met het advies van de tbs-kliniek. Dit blijkt uit een evaluatie van het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie (NIFP).

De evaluatie betrof 57 verlofaanvragen van terbeschikking­gestelden (tbs’ers) waarbij de justitiële afdeling Individuele TBS Zaken (ITZ) van de Dienst Justitiële Inrichtingen ernstige twijfels had. Gewoonlijk oordeelt een ambtenaar van de ITZ over een verlofaanvraag op basis van gegevens van de tbs-kliniek. De meest twijfelachtige aanvragen worden in een vergadering besproken in aanwezigheid van een externe adviseur. Is er na afloop nog steeds twijfel, dan komt er een second opinion van onafhankelijke rapporteurs. Dit zijn vaak forensische psychiaters en psychologen van andere tbs-klinieken.

De geëvalueerde verloven betroffen met name verloven van delinquenten met een extra groot risico op recidive: zedendelinquenten met een persoonlijkheidsstoornis in het cluster-B-spectrum (met name antisociaal en narcistisch gekleurd). Verslaving speelt in veel van deze zaken een rol, al wordt dit relatief weinig formeel geclassificeerd.

In totaal blijkt 20 procent van de aanvragen niet overeen te komen met het oordeel van de ingeroepen experts: zeker 11 procent van de aanvragen kunnen zij niet ondersteunen en in 9 procent worden er extra voorwaarden geformuleerd. Bij nog eens 11 procent van de aanvragen is het niet duidelijk of de aanvraag wordt ondersteund. Dat komt doordat de aanvraag niet helder is of doordat de second opinion geen duidelijk advies bevat.

Of er door de second opinion daadwerkelijk misdaden zijn voorkomen, is niet te meten. ‘Daarvoor is het nog te vroeg’, zegt onderzoeker van het wetenschappelijk bureau van het NIFP, Marko Barendregt. ‘Een aantal mensen mocht niet met verlof vanwege te hoge risico’s. We weten niet of zij later wel met verlof mogen en wat ze dan gaan doen.’ << ILS

Lees het artikel naar aanleiding van het onderzoek.