Schippers: controle in zorg is doorgeschoten
2 reactiesHet vertrouwen in zorgprofessionals is teveel op de achtergrond geraakt en er is schijncontrole opgebouwd. Dat schrijft minister Schippers van VWS in een brief aan de Tweede Kamer over de vermindering van de regeldruk in de zorg.
De focus op meting van prestaties – ‘eerst zien dan geloven’ – heeft geleid tot ‘een steeds verdergaande stapeling van toezicht, dubbele controles en de behoefte om alles tot in detail te willen weten’, schrijft Schippers in de brief. Dit draagt volgens haar niet altijd bij aan het uiteindelijke doel: inzicht in en het aanbieden van goede zorg.
Schippers schetst in de brief de maatregelen die al zijn genomen om de regeldruk te verminderen, zoals de vereenvoudiging van het Jaardocument Maatschappelijke Verantwoording (JMV). Ze erkent echter dat die maatregelen – in elk geval in de beleving van zorgprofessionals – nog weinig effect hebben gehad. Daarom gaat haar ministerie samen met zorgaanbieders, patiënten, zorgverzekeraars, de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) ‘een forse extra inspanning’ leveren om de bureaucratie terug te dringen. Daartoe moeten controlerende instanties slimmer samen gaan werken, valide regels zo eenvoudig mogelijk worden gemaakt en overbodige regels worden geschrapt. Bij nieuwe regels moet een afweging plaatsvinden tussen doel en toename van de regeldruk.
In een bijlage bij de brief zet Schippers alle 19 regeldrukverlagende activeiten en projecten op een rij die op stapel staan, zoals gezamenlijke standaardisering van formulieren door zorgverzekeraars en vereenvoudiging van de DOT-systematiek. Ook de inspanningen voor verbetering van de huisartsenzorg, deze week officieel van start gegaan, staan op de lijst. Opvallend is verder het ‘Kafka-traject’, een onderzoek naar de beleving van regeldruk van individuele zorgverleners.
Komend najaar houdt het ministerie van VWS een congres over vermindering van regeldruk en zal het ook zorgaanbieders uitnodigen om voorstellen in te dienen.
Lieke de Kwant
Lees ook:
- Werkgroepen verbetering huisartsenzorg van start (3 juli 2015)
- Ontregelen - Marcel Canoy (18 juni 2015)
- Accountants: zorg wordt onwerkbaar (19 mei 2015)
- Administratieve regeldruk is onveranderd groot (8 mei 2015)
- Oncoloog schrijft lied uit frustratie over regeldruk (15 januari 2015)
- IGZ en verzekeraar moeten niet dubbel controleren (20 november 2014)
W.J. Jongejan
huisarts n.p., Woerden nl
Het wezenskenmerk van het Taylorisme is de scheiding van denken en doen, van managen en uitvoeren. In wezen is er sprake van "intensieve menshouderij". Daar doen de overheid en de zorgverzekeraars driftig aan mee. De zorgverzekeraars die VWS de uitvo...eringsmacht gegeven heeft met ontbreken van checks and balances. De minister spreekt over de in ieder geval bij zorgaanbieders gepercipieerde regeldruk. Daarmee lijkt ze aan te geven dat op een in haar ogen redelijke regeldruk overgevoelig gereageerd kan worden in het veld. Een congres in het najaar met inbreng van zorgaanbieders lijkt aardig. De omslag in het denken moet juist bij VWS en zorgverzekeraars komen. Er moeten weer checks and balaces ingevoerd worden, waardoor overheid, zorgverzekeraars en zorgaanbieders elkaar in evenwicht houden. Het Taylorism in de zorg is niet langer houdbaar.
A.L. Cense
Psychiater, STOUTENBURG Nederland
Een verwarrend stuk dat je toch ergens weer aan de niet-onrealistische karikatuur "wij gaan meten of we al minder meten" doet denken. Waarschijnlijk wordt dat in de hand gewerkt omdat nergens echt afstand wordt genomen van wat we toch mogen zien acht...er de grote motoren achter de groei van bureaucratie:
- het New Public Government (alles een bedrijf) als politieke ideologie
- de daaruit voortvloeiende behoefte om alles in een keurslijf van producten onder te brengen en die te beschrijven en administreren
- en de eveneens daaruit voortgevloeide reanimatie van achterhaald Taylorisme waarbij aan alles een getal moet worden gehangen en aan de hand daarvan gestuurd en gecorrigeerd vanaf een afstand die uiteraard ook door administratie overbrugd moet worden.
- een verbijzondering van dat laatste is de rol van de zorgverzekeraars. Nog los van dubieuze vermenging van belangen, vraagt bemoeienis met kwaliteit vanaf hun afstand per definitie om disfunctionele bureaucratische vormen.
Bij dat soort modes moet je er niet raar van opkijken dat ook de 'zorgbedrijven' vergeten dat er ook normaal gecommuniceerd kan worden, en er hun eigen laag gewichtigdoenerij aan toevoegen.
En een oplossing in meer uniformeren van behandeling? Het draagt dezelfde bedrijfslogica in zich maar kon wel eens ernstig ten koste van vernieuwing en kwaliteit op individueel niveau gaan.
Onder de streep wordt er stilletjes ook wel erg veel bij het veld teruggelegd; al dan niet in de vorm van inspraak.