Ruzie over kinderkankercentrum

Er moet één ziekenhuis komen waar kinderoncologische zorg en onderzoek geconcentreerd wordt. Dat heeft de coöperatie Nationaal Kinderoncologisch Centrum (NKOC) bekend gemaakt. De Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU), heeft andere plannen.

Hanneke de Ridder-Sluiter, voorzitter van de coöperatie NKOC: ‘In Nederland krijgen 500 kinderen per jaar kanker. Die worden nu in zeven verschillende centra behandeld. Vanuit ouders en behandelaars is het initiatief ontstaan om die zorg, en de research, te bundelen. Uiteindelijk moet dat eraan bijdragen dat de overlevingskansen voor kinderen met kanker van de huidige 75 naar 90 procent gaat in 2025.’ Dit NKOC zou moeten verrijzen naast een bestaand Nederlands ziekenhuis, maar er in principe geen deel vanuit maken. Voor de minder ingewikkelde zorg zou worden samengewerkt met zogenaamde shared care-centra.

De Ridder: ‘De reden voor een zelfstandig centrum is tweeledig. Ten eerste gaat het om een groot centrum, met 120 bedden. Daarnaast streven we naar transparantie van de kosten. Als we deel uitmaken van een groter centrum is onduidelijker waar het geld blijft. Dat wil overigens niet zeggen dat we niet willen samenwerken, integendeel.’

De NFU ziet het anders. Woordvoerder Johan Kortenray, van de NFU: ‘We zijn bezig met concentratie en taakverdeling binnen de kindergeneeskunde, voor tien patiëntengroepen. Voor de kinderoncologie bestaat het plan om twee expertisecentra op te zetten, binnen de kinderacademische ziekenhuizen.’ De Ridder reageert daarop: ‘Zij willen twee expertisecentra, twee centra voor beenmergtransplantatie en twee voor grote volumina. Maar dan blijven er van de huidige zeven dus nog steeds zes betrokken.’ ‘Flauwekul’, zegt Kortenray, ‘de expertise is geconcentreerd, maar net als de andere partij, zal er moeten worden samengewerkt met andere centra voor een deel van de zorg.’

Volgens de NFU is het van belang dat kinderoncologische zorg in een kinderacademisch ziekenhuis wordt gegeven: ‘Deze groep heeft recht op goede knowhow, ook van de andere betrokken afdelingen die soms nodig zijn bij de zorg, zoals de IC, of de nefrologie en ga zo maar door. En er zijn allerlei algemene voorzieningen aanwezig, zoals een school, of voor psychosociale zorg.

Voor een apart kinderoncologisch centrum is toch veel steun, zegt De Ridder: ‘De behandelaars, de ouders, de zorgverzekeraars, de demissionair minister staan er allemaal achter.’ Volgens Kortenray echter, staan zorgverzekeraars en het ministerie, de beroepsvereniging van de kindergeneeskunde en de cliëntenraad van de UMC’s ook achter het plan van de NFU.

Het NKOC zou idealiter bij een UMC komen te staan, maar De Ridder sluit niet uit dat een ander topklinisch ziekenhuis ook geschikt is. De Ridder: ‘De reden dat we nu de publiciteit hebben gezocht, is dat we brieven gestuurd hebben naar de UMC’s en een aantal grote perifere ziekenhuizen, met de vraag of samenwerking met het NKOC mogelijk zou zijn.’ Volgens Kortenray is het uitgesloten dat een UMC positief zal antwoorden op dit verzoek.

Overigens betekent dit niet dat er niet meer samengewerkt wordt tussen het NKOC en de NFU. Beide partijen laten weten dat er nog gesproken wordt over samenwerking. De NFU hoopt dat er uiteindelijk overeenstemming kan worden bereikt: ‘De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen.’

Sophie Broersen

• Meer nieuws