PvdA bereid na te denken over uitbreiding basispakket

PvdA-lijsttrekker Lodewijk Asscher is bereid het basispakket uit te breiden met tandartszorg, maar verder wil hij niet gaan. Dat zei hij dinsdagavond tijdens het NOS-slotdebat voor lijsttrekkers, als handreiking aan SP-lijsttrekker Emile Roemer.

Bij het debat gingen lijsttrekkers van de acht grootste partijen in duo’s in debat. Door loting was bepaald dat Roemer en Asscher over zorg kwamen te spreken, en dat Roemer hierover een stelling mocht inbrengen. Die luidde ‘de tandarts hoort thuis in het basispakket’.

Op zich wil de SP meer toevoegen aan het basispakket, namelijk ook ggz-zorg en fysiotherapie. PvdA’er Asscher gaf aan dat hij niet met die volledige SP-wensenlijst mee wil gaan, maar dat hij wel bereid is tot een handreiking. ‘Dit staat niet in ons programma, maar ik ben bereid u hier tegemoet te komen’, aldus Asscher.

Roemer beklaagde zich erover dat hij ‘moet trekken en harken bij linkse broeders om een beetje terug te krijgen’ op zorggebied. Dat schoot bij Asscher in het verkeerde keelgat, die benadrukte dat hij ‘een serieuze beweging’ richting de SP maakte. Hij verweet Roemer typisch SP-gedrag te vertonen dat hij samenvatte met ‘100 procent SP of nee’. ‘De zorg moet ook betaald worden’, gaf Asscher als verklaring voor zijn gedeeltelijke bereidheid.

Kleinere partijen mochten bij aanvang van het debat kort het woord nemen, waarbij Kees van der Staaij (SGP), Henk Krol (50Plus) en Jacques Monasch (Nieuwe Wegen) zich mochten uitlaten over het thema hulp bij zelfdoding. Dat bracht weinig verrassingen, behalve de ontboezeming van Krol dat hij ooit na aan een darmoperatie ‘verlangde naar de dood’ toen zijn darmen niet meer op gang kwamen. ‘Artsen zeiden me toen ‘ga tot het uiterste’.

Die herinnering vormde een brug naar zijn partijstandpunt over een voltooidleven-wet. 50Plus wil de verantwoordelijkheid voor de keuze bij mensen laten, maar vindt wel ‘dat een arts daarop moet toezien’. Monasch van Nieuwe Wegen profileerde zich kort ‘als zoon van een chirurg’, die had meegemaakt ‘hoe artsen voor levens streden’. Monasch zei vervolgens niet te willen bepalen hoe mensen hun leven inrichten, ‘ook niet op dit punt’.