Prognose slechter bij melanomen op hoofd en nek

Patiënten met een melanoom in de nek of op de hoofdhuid hebben een kleinere overlevingskans dan patiënten met een melanoom op een andere plaats. Dat schrijven Anne Lachiewicz c.s. van de universiteit van North Carolina in Archives of Dermatology van 21 april.

De onderzoekers maakten voor hun retrospectieve cohortonderzoek gebruik van de database van het Amerikaanse nationale kankerinstituut. Tussen 1992 en 2003 werden verschillende kenmerken geregistreerd (leeftijd, geslacht, Breslowdikte, Clarklevel, ulceratie, betrokken lymfeklieren en histologisch subtype) van 51.704 blanke, non-Hispanic patiënten met een eerste invasief melanoom. De onderzoekers beschikten van meer dan 42 procent van de patiënten over gegevens van een periode van minstens vijf jaar.

In het cohort is de vijf- en tienjaarsoverleving van patiënten met nek- en hoofdhuidmelanomen respectievelijk 83 en 76 procent. Bij patiënten met melanomen op andere plaatsen is dit respectievelijk 92 en 89 procent, een significant verschil. Het relatieve risico op overlijden onder patiënten met nek- en hoofdhuidmelanomen is 1,8 keer zo hoog als onder patiënten met melanomen op andere plaatsen. De uitslag was gecorrigeerd voor leeftijd, geslacht, Breslowdikte en ulceratie.

De redenen voor het verschil in overlevingskansen zijn onduidelijk. Volgens de onderzoekers kan het te maken hebben met de vascularisatie en de lymfatische afvoer van het hoofdhalsgebied. Daarbij hebben patiënten met een melanoom op het hoofd of in de nek vaker hersenmetastasen, wat de prognose verslechtert. Wellicht worden om cosmetische redenen die melanomen ook minder adequaat verwijderd. ‘Elk huid- en screeningsonderzoek moet een zorgvuldige inspectie van hoofd en nek omvatten’, aldus Lachiewicz. ‘Misschien moeten we zelfs kappers lesgeven over melanomen.’ LM

Arch Dermatol 2008; 144: 515-21