Precies op tijd?
1 reactieOp de brancard ligt een meisje stilletjes op haar zij. Op de klapstoeltjes ernaast zit een grijs echtpaar. De ambulancebroeders maken zich geruisloos uit de voeten.
‘Hoe láát was het dan?’ vraagt de vrouw met betraande ogen.
De 17-jarige Maud haalt haar schouders op en blijft stil.
Ik weeg af, ook in stilte. Het tijdstip van inname is van cruciaal belang voor de paracetamolspiegel. Heb ik nog enkele minuten tijd om eerst Mauds vertrouwen te winnen?
Naar schatting heeft ze 10 tot 20 gram paracetamol geslikt. In een opwelling gedaan, maar toch niet zomaar uit de lucht komen vallen.
‘Ik wil nu graag even met je praten zonder je ouders erbij’, hoor ik mezelf zeggen. Beginnend arts-assistent ben ik, maar niet op élk vlak.
‘Ik voel me zo slecht’, zegt Maud als ze weg zijn.
‘Het is soms ook best moeilijk allemaal’, antwoord ik, en ik motiveer haar om verder te vertellen. De studie pedagogiek leek een logische stap na de havo. Begaan met mensen was Maud altijd al; een zorgzaam en gevoelig kind. Maar het is moeilijk: ingewikkelde stof, lange dagen en op haar stage bij jeugdzorg ziet ze veel verdriet. Is dit nu echt wat ze wil? Ze mist haar vriendinnen, studeert alleen maar en heeft toch al twee onvoldoendes gehaald.
Om 23.15 uur doe ik de gordijntjes van de kamer weer open. Mijn nachtdienstcollega blijkt al klaar te zitten achter de balie. Het kost me moeite om me direct te richten op de overdracht.
Het tijdstip van inname volgde logisch aan het einde van haar verhaal. Bijna drie uur geleden, we hebben dus nog wat tijd. Mijn collega zal acetylcysteïne voorschrijven. Ik controleer morgen de leverwaarden.
Het gesprek laat me niet los.
Waren we nou precies op tijd?
Of eigenlijk ruimschoots te laat?
Jolanda Naafs, arts-onderzoeker kindergeneeskunde, Amsterdam
Lezersverhalen over Tijd
Wim van der POl
voorheen ziekenhuisapotheker. Nu niet praktiserend apotheker, Delft
Toch een vreemde manier om een intoxicatie te benaderen, vind ik. Vaak krijg je relevante informatie van het ambulancepersoneel (lege verpakkingen etc) of van de ouders (naam van de husiarts en apotheker). Verder lijkt mij een maagspoeling geïndiceer...d en een bloedspiegel kan ook geen kwaad. Vervolgens acetylcysteine al of niet parenteraal. Daarna is een psychologisch of psychotherapeutisch consult op zijn plaats. In het levensverhaal wordt begonnen met de eindstap. Een eindstap aan het begin zetten, is dehalve altijd op tijd.