Portret: Tim ten Cate

De ingreep zelf verloopt heel binair; het kan naar links of anders naar rechts. Dat vergt weinig denkwerk. Je neemt een beslissing en hebt geen tijd om te reflecteren. Je bent bezig met het nu, het dotteren, maar ook met de lange termijn: wat kun je betekenen voor deze patiënt?’ Gaat alles volgens plan, dan duurt de hele procedure vijftien tot twintig minuten.

Snel schakelen is essentieel. ‘Juist daarom werken we in een gesloten team: we zijn zo op elkaar ingespeeld. Het is belangrijk dat het hele team zich senang voelt. Samen sleep je een patiënt door een acute situatie heen, en dat is de charme van het vak.’

Op cruciale momenten kun je niet ieders overwegingen meenemen voordat je een beslissing neemt, zegt Ten Cate. ‘Al is het stoppen van een behandeling altijd een teambeslissing. Nederland is een afrekenland, alles moet gemeten en gecontroleerd. Maar dit – een team dat goed draait – kun je eigenlijk niet meten. Als het minder goed afloopt, dan reflecteer je met elkaar. When you did your utmost, there is nothing you can do. Dat moet je accepteren. Toch is het natuurlijk zwaar, zeker als een jong iemand doodgaat. Mijn dochter van 7 merkt dat onmiddellijk als ik thuiskom. Dan troost zij mij, in plaats van andersom.’