Opleidingsfonds overgeheveld

Veruit de meeste medische vervolgopleidingen worden vanaf 1 januari 2013 bekostigd via zogeheten ‘beschikbaarheidsbijdragen’. Ziekenhuizen moeten deze bijdrage aanvragen bij de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De hoogte van de bijdrage wordt aan het eind van ieder jaar berekend op basis van de daadwerkelijke bezetting gedurende dat jaar. Een aios kan daardoor makkelijker dan nu tussentijds van opleidingskliniek veranderen. Wel moeten veranderingen in het opleidingsschema tijdig worden doorgegeven en moeten die worden goedgekeurd door de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS). Het College voor zorgverzekeringen (CVZ ) regelt de betalingen, uit het Zorgverzekeringsfonds en het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten. Alleen de opleiding van artsen die zorg leveren die niet direct is te koppelen aan de Zorgverzekeringswet of de AWBZ (zoals jeugdartsen) wordt nog gesubsidieerd door het ministerie van VWS.

Joep Dörr, gynaecoloog in MC Haaglanden en voorzitter van de Raad Opleiding van de Orde van Medisch Specialisten, pleitte vorig jaar in Medisch Contact voor meer flexibiliteit in het opleiden van aiossen: ‘Formeel bestaat dat rugzakje, waarmee het geld de aios volgt. Maar door de strakke regels van het Opleidingsfonds hebben zij daar in de praktijk weinig aan.’ Toen al was bekend dat het beheer van het fonds in 2013 zou overgaan van het ministerie van VWS naar de NZa en het CVZ. Maar of het systeem daar flexibeler van wordt, moet nog blijken, zei Dörr destijds.

Overigens is de genoemde RGS óók nieuw. Zij is, per 1 januari 2013, de opvolger van de gescheiden registratiecommissies voor huisartsen, specialisten ouderengeneeskunde en artsen verstandelijk gehandicapten (HVRC), voor medisch specialisten (MSRC) en voor sociaal-geneeskundigen (SGRC).