Opleiding ouderengeneeskunde onderbezet

Frank Hoek en Mieke Draijer reageerden op het feit dat de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde kampt met onderbezetting (MC 20/2009: 878). Driekwart van de plaatsen is bezet; nieuwe aios zijn moeilijk te vinden. Wellicht moeten we als specialisten ouderengeneeskunde de hand ook eens in eigen boezem steken. We dragen het vak immers vaak niet goed uit. Kijk naar het gesteggel over onze nieuwe naam. Dit heeft ons geen goed gedaan. Bovendien denk ik dat enige ‘tuttigheid’ mede ten grondslag ligt aan het negatieve imago.

De advertentie in hetzelfde MC-nummer door de SOON (Samenwerkende Opleidingen tot specialist Ouderengeneeskunde Nederland) is hiervan een voorbeeld. Een foto van een verzorgende of verpleegkundige in ouderwets tenue met daarnaast een dame op leeftijd. Lief, prachtig, maar ik zie liever een foto van enthousiaste collega’s, zoals andere specialisten in hun advertenties doen. Onder het plaatje staat: ‘De specialist ouderengeneeskunde hanteert een integrale, probleemgeoriënteerde methode van diagnostiek en intervenieert op het niveau van ziekten, ziektegevolgen en het zorgsysteem’. Wat een inkopper en wat een lange, saaie zin om een prachtig vak aan te duiden.

Vertel nu eens gewoon dat ons vak interessant en uitdagend is, met interessante doelgroepen, onder wie een groep ouderen die recht heeft op goede patiëntenzorg. Deze groep heeft z’n sporen wel verdiend en wij kunnen wat terugdoen. Maar we geven ook zorg aan mensen met niet-aangeboren hersenletsel, aan mensen die revalideren en niet te vergeten palliatieve zorg in verpleeghuizen en hospices. Dit is topzorg die uitdagend is en waarbinnen wetenschappelijk onderzoek een grote rol moet (gaan) spelen.

Dus aios die een baan als specialist ouderengeneeskunde willen combineren met wetenschappelijk onderzoek: grijp je kans. Neem contact op met enthousiaste collega’s of de drie opleidingscentra, laat deze topzorg eens op je inwerken en kom met name de diversiteit van het vak proeven. Het zal je aangenaam verrassen.

Breda, mei 2009

Ronald T.C.M. van Nordennen, specialist ouderengeneeskunde