Onderzoek naar zorg asielzoekerscentra

De Inspectie voor de Gezondheidszorg gaat onderzoek doen naar de kwaliteit van de medische zorg binnen asielzoekerscentra.

Het onderzoek vindt plaats naar aanleiding van de reorganisatie van de zorg binnen asielzoekerscentra eind 2008 en staat sindsdien op de agenda. Door de reorganisatie kwam de medische zorg bij de huisarts te liggen in plaats van de Medische Opvang Asielzoekers (MOA). De bedoeling hiervan was dat asielzoekers een betere toegang tot zorg zouden krijgen.

Het overlijden van een zwangere Somalische vrouw in het asielzoekerscentrum in Leersum is geen reden voor het onderzoek, maar wordt er wel in meegenomen. Volgens woordvoerder Wilbert Ransz van de IGZ zijn er op dit moment geen signalen dat er iets mis zou zijn met de medische zorg binnen asielzoekerscentra. Ransz: ‘Het overlijden van de vrouw in Leersum is een vreselijk incident, maar één incident wil niet zeggen dat de structuur van de zorg niet deugt. In de afgelopen vijf à zes jaar hebben er geen vergelijkbare incidenten plaatsgevonden.’

Martijn Vink was tot voor de reorganisatie als arts Jeugdgezondheidszorg werkzaam bij de MOA. Al in januari 2009 sprak hij in Medisch Contact zijn zorg uit over de nieuwe structuur van de medische zorg aan asielzoekers. Vink nu: ‘Ik heb altijd mijn twijfels gehad over de nieuwe structuur. Het MOA was een organisatie waar veel kennis zat. De artsen en andere medewerkers kenden de asielzoekers, wisten wat de belangrijke issues waren en met wat voor problemen bepaalde groepen te maken kunnen krijgen.’

Volgens Vink waren eerdere sterfgevallen binnen asielzoekerscentra de aanleiding voor de Tweede Kamer om de nieuwe structuur in te stellen. Ook zouden hiermee kosten bespaard worden. Daarmee zou de toegang tot de huisartsenzorg verbeterd moeten worden. Vink: ‘Naar mijn mening is die toegang nu echter niet veel verbeterd. Asielzoekers moeten nu eerst bellen naar een helpdesk van Menzis. Dan moeten ze vaak met behulp van een tolk uitleggen wat er aan de hand is en dat levert dikwijls onduidelijkheden op. Rechtstreekse toegang tot een huisarts is er bijna nooit voor asielzoekers. Bij klachten worden ze vaak eerst gezien door de praktijkondersteuner van de huisarts, die de verdere zorg indiceert.'

Simone Paauw

Lees ook:
Het artikel van Martijn Vink en Robert van Wijk: Asielzoeker is geen gewone patiënt 

Meer nieuws