Onderzoek naar patiëntenparticipatie

In de rubriek NieuwsReflex stond onlangs (MC 28/2007: 1203) een klein stukje over de Raad voor Gezondheidsonderzoek (RGO) die bij VWS-minister Klink pleit voor gestructureerde participatie van patiënten bij onderzoek. De vraag is hoe het komt dat patiënten onvoldoende op de hoogte zijn van wetenschappelijk onderzoek? En in het verlengde hiervan: hoe komt het dat bijvoorbeeld maar 5 tot 8 procent van de oncologische patiënten deelneemt aan wetenschappelijk onderzoek?

Dat komt omdat de belangrijke gerandomiseerde onderzoeken zich richten op acade­mische ziekenhuizen. Hier zitten de opinieleiders en is voor de medisch specialisten tijd ingeruimd om zich met wetenschappelijk onderzoek bezig te houden. Probleem is dat verreweg de meeste patiënten niet in academische, maar in de perifere ziekenhuizen worden behandeld. In deze zieken­huizen is in het algemeen te weinig tijd en gebrekkige infrastructuur om patiënten van de juiste informatie over wetenschappelijk onderzoek te voorzien en de patiënten in studieverband te behandelen. Ook worden de studies steeds ingewikkelder, zodat meer geld moet worden uitgegeven aan ondersteunende diensten als radiologie, pathologie en laboratorium.

In ons ziekenhuis hebben wij een researchbureau met een researcharts en vier research­verpleegkundigen. Het voortbestaan van dit bureau wordt bedreigd door het toenemende aantal onderzoeken dat onvoldoende wordt gesubsidieerd en waarbij steeds meer wordt verlangd van de lokale onderzoekers.

Mijn stelling is dat er veel meer subsidie naar perifere ziekenhuizen moet gaan, zodat kan worden geïnvesteerd in een goede infrastructuur. Hierdoor zal de kennis van patiënten over wetenschappelijk onderzoek en de deelname aan behandeling in studieverband (wat uiteindelijk toch een belangrijk doel is) toenemen.

Amersfoort, juli 2007

Haiko Bloemendal, internist-oncoloog in het Meander Medisch Centrum