Laatste nieuws
Nieuws

Onderzoek naar grotere rol huisarts bij kanker

5 reacties

Drie ziekenhuizen en 250 huisartsen in de regio Utrecht beginnen deze maand met een onderzoek waarbij patiënten met de diagnose kanker worden terugverwezen naar de huisarts voor een zogenoemd ‘Kies Gerust Gesprek’, waarin behandelmogelijkheden worden besproken.

Dat meldt de NRC in een bericht over het wetenschappelijk onderzoek waarbij 75 patiënten op de klassieke manier worden behandeld en 75 patiënten de huisarts krijgen aangewezen als gids en aanspreekpunt. De bedoeling is dat de huisarts meer aandacht heeft voor de impact van de ziekte op het leven en de sociale omgeving van de patiënt, iets waarvoor bij de specialist volgens de NRC weinig ruimte zou zijn, ook omdat die de patiënt nauwelijks kent. Het onderzoek is een onderdeel van het project ‘GRIP op leven met kanker’ dat tot doel heeft patiënten zelf regie te laten nemen over hun leven en te betrekken bij hun ziekteproces.

Simone Paauw

Lees ook

© istock
© istock
Nieuws kanker huisartsen oncologie
  • Simone Paauw

    Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • D Hairwassers

    Patient advocate,

    Aan projecten (en onderzoeken) is in de gezondheidszorg bepaald geen gebrek. Er worden dagelijks vele projecten (en onderzoeken) bedacht en financieringsbronnen gevonden. Onder het mom van zorginnovatie verdienen veel mensen een goede boterham. Ik he...b daar geen problemen mee als de zorg er beter van wordt, als euro’s doelmatig besteed worden en als patiënten beter worden geholpen.

    Essentieel is dat er een goede probleemanalyse wordt gedaan (wat is eigenlijk het probleem en waardoor wordt dat veroorzaakt?) en dat er gewerkt wordt aan concrete oplossingen (hoe verhelpen we dat wat het probleem veroorzaakt?). Het is belangrijk een duidelijke doelstelling te formuleren (wat willen we bereiken?) en daarin te focussen (wat gaan we wel en wat gaan we niet verhelpen?). Zonder deze grondige voorbereiding zijn veel projecten niets anders dan een manier om zorginnovatoren ‘bezig’ te houden en hebben patiënten er heel vaak niks aan.

    Een goede probleemanalyse begint bij het inventariseren van de problemen. Daarvoor moet je bij de doelgroep, de kankerpatiënten zelf, zijn. Welke problemen ervaren zij, wat verwachten zij van de huisarts, is dat reëel en was dat anders geweest als zij zich bijvoorbeeld tot een aanspreekpunt- bijvoorbeeld de verpleegkundig specialist Oncologie- in het ziekenhuis hadden kunnen wenden? Patiëntenorganisaties weten (helaas moet ik zeggen) niet altijd wat er bij de achterban leeft en koepels van patiëntenorganisaties staan geregeld dan nog een stap verder van de doelgroep af.

    Er zijn kankerpatiënten in alle soorten en maten en er zijn zorgverleners in alle soorten en maten. Eén aanpak werkt nooit. Vanaf de diagnose kanker, in de loop van de behandelingen en bij einde van behandelingen, verder leven of overlijden, zijn er veel verschillende fasen waarin zich heel veel verschillende problemen voor kunnen doen. Niet iedere patiënt heeft behoefte aan psychosociale begeleiding en niet iedere patiënt heeft behoefte aan begeleiding door de huisarts.

    Een goede samenwerking tussen het oncologieteam in het ziekenhuis en de huisarts is goud waard. Daarin kan zeker nog veel verbeteren. Zo meldde de partner van een man met uitgezaaide darmkanker dat haar man uitbehandeld is, losgelaten wordt door het ziekenhuis, maar dat de huisarts de zorg verder niet op zich neemt. Dat is pijnlijk, kwalijk en zorgelijk. Deze situatie, een slechte overdracht tussen 1e en 2e lijn bij palliatieve zorg, komt helaas regelmatig voor. Het project Grip op leven richt zich echter totaal niet op dit probleem. Samenwerking tussen 1e en 2e lijn gaat over attitude van zorgverleners, inzien dat je taak er niet op zit als de patiënt de huisartsenpraktijk danwel het ziekenhuis verlaat. Daar heb je geen project voor nodig.

    Het project Grip op leven verwacht dat de huisarts een rol gaat spelen bij de keuzes die patiënten moeten maken net na de diagnose kanker. De huisarts heeft echter vaak niet de kennis van de kanker, heeft geen transparante gegevens over de kwaliteit van de verschillende zorgaanbieders en welk centrum de beste zorg op dat moment aan die patiënt kan bieden. Wat moet die huisarts dan precies gaan doen?

    Het Kies Gerust-gesprek is feitelijk niets anders dan een time out en een mogelijkheid om na te denken en te overleggen. Een time out kan echter vanuit het ziekenhuis worden gefaciliteerd (dat is een kwestie van tijd en ruimte geven om na te kunnen denken) en voor overleg kunnen mensen zich wenden tot hun huisarts, maar ook tot de patiëntenvereniging, lotgenoten via internet of tot wie dan ook uit het eigen sociale netwerk. Het is aan de patiënt of hij een hulpbron wil inroepen en welke dat is.

    Psychosociale ondersteuning van de kankerpatiënt is een mooie paraplu waar iedereen wel een goed gevoel bij krijgt, maar bij werkelijke innovatie gaat het niet om een gemakkelijk verkoopbaar ‘goed gevoel’, maar welk probleem het echt oplost. Dat er geen behoeftenonderzoek gedaan is, maar aannames gedaan zijn over de behoeften van patiënten is zorgelijk. Hoe kun je problemen oplossen als je de doelgroep niet vraagt wat hun problemen zijn en waardoor ze worden veroorzaakt?

    Deskundige hulp op maat, laagdrempelig bereikbaar, proactief aangeboden (met een mogelijkheid om er geen gebruik van te maken), dat is wat veel kankerpatiënten nodig hebben. Elke zorgverlener om een patiënt heen kan hierin een rol vervullen, zowel wat betreft het bieden van concrete hulp als het doorverwijzen waar deze hulp verkrijgbaar is.

    Laten we gaan voor echte oplossingen voor echte problemen en niet voor het ‘goede gevoel’ van zogenaamde zorginnovatieprojectjes.

    (meer informatie dan in het NRC-artikel staat bij Kanker.nl)

  • G K Mitrasing

    Vogelvrije Huisarts, Heerhugowaard

    Collega’s maak je niet druk en bekijk het nieuwe wetsvoorstel “Wet herpositionering taken NZa en deregulering”. http://www.internetconsultatie.nl/wet_herpositionering_taken_nza_en_deregulering en de reactie van VPHuisartsen http://www.vphuisartsen.nl.../uitgelicht/toch-meer-macht-naar-de-zorgverzekeraars/
    Op grond van artikel 48, eerste lid, onder e, kan de toezichthouder een contracteerplicht aan een zorgaanbieder opleggen.
    Om die reden wordt in de wet een expliciete leveringsverplichting opgenomen op grond waarvan de zorgaanbieder verplicht kan worden zorg te leveren aan de consument. Verder wordt de verplichting voor een zorgaanbieder om een consument gebruik te kunnen laten maken van een andere zorgaanbieder toegevoegd.
    Contracteerplicht en een leveringsplicht. Doorleverplicht nu wettelijk gratis met dank aan de adviezen van de commissie over leiding van een econome Prof. Baarsma.
    Wordt ongetwijfeld vervolgd….

    Wat betreft de casus van mijn anonieme collega: waarschijnlijk is er sprake van onderrapportage van dit soort situaties.

  • Bart Bruijn

    Huisarts, STREEFKERK Nederland

    Spannend!

    Op het gevaar af voor negatieve en conservatieve zuurpruim te worden uitgemaakt, mag ik enkele niet-modieuze, maar toch bij veel collega's levende vragen stellen?

    Collega's, hoe is het geregeld met de remuneratie? En mocht die er zijn, h...oe is het met het macrobudget geregeld, dat niet anderen dit gaan betalen?

    Welk werk gaat er bij de huisarts vanaf om te zorgen dat we kwaliteit kunnen blijven leveren? Want binnen de tijd die mij is gegeven binnen een alreeds abnormale werkdag, is het niet mogelijk meer werk te gaan doen en ook nog op alle fronten de toch al sterk onder druk staande kwaliteit die toch echt nodig is, te blijven leveren.

    U merkt, hoe belangrijk ik dit werk ook vind en hoezeer ik ook voor mijn patiënten, die ook niets kunnen doen aan het huidig bestuursklimaat in de zorg, deze service zou willen kunnen bieden, IK kan het niet inpassen.

    En zo simpel is het.

    Andere collega's die ook durven toegeven dat de grenzen van hun supermenszijn bereikt of overschreden zijn?

  • G.R.I. Slock

    huisarts, SLUIS Nederland

    Volledig eens met collega Bruijn, onze werklast is al fink toegenomen de laatste jaren dankzij de afbraak van de ggz en nu ook de ouderenzorg.
    Als we met moeite het werk dat bij ons gedumpt wordt kunnen bolwerken lijkt het mij geen goed momente om zo...rg die nu prima in het ziekenhuis gebeurt te gaan binnenhalen.
    Dit onderzoeksproject is natuurlijk weer leuk gesubsidieerde zoginnovatie, maar er is geen enkele duurzame financiering.
    De financiering van de zorg die gesubstitueerd wordt naar de 1e lijn is ook erg onduidelijk, hier is dringend meer transparantie nodig.

  • anoniem

    aios huisartsgeneeskunde

    een illustratieve casus: ongeveer 74-jarige man met een ruimte innemend proces in cerebro (kenmerken van glioblastoom multiforme op MRI) had een gesprek samen met zijn echtgenote over wat er ging gebeuren en wat de behandelconsequenties waren. Ik bes...prak met patiënt en zijn echtgenote over een biopt voor PA diagnostiek en afhankelijk daarvan eventueel verder behandeling en de prognose. Echtgenote zei opeens, ja, we hebben het een en ander al besproken met onze huisarts, want ja die kent ons al jaren...het was een fijn gesprek en ja. ik was toch even van de kaart..emm..dit hoort toch bij mij..mogelijk aankomend specialist...maar nu aankomend huisarts denk ik wat goed, dit was goed!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.