Nulliparae electief inleiden in 39ste week probleemloos

Zwangere nulliparae met een laag risico in de 39ste week electief inleiden leidt tot minder keizersnedes en heeft geen gevolgen voor de gezondheid van de neonaat. Dat is kortweg de voornaamste bevinding van een trial door William Grobman e.a. gepubliceerd in NEJM.

Grobman e.a. includeerden in deze multicenterstudie 6106 gezonde, zwangeren. At random werd de helft van hen in de 39ste week ingeleid, de andere helft werd gevraagd te wachten tot minimaal 40+5 en uiterlijk 42+2 weken. In de eerste groep ondergingen 569 vrouwen (19%) een keizersnede, in de tweede groep waren dat er 674 (22%) – een statistisch significant verschil. Kinderen in beide groepen verschilden niet significant qua complicaties; 132 kinderen (4,3%) respectievelijk 164 kinderen (5,4%). Ten slotte hadden 277 (9,1%) van de vrouwen die werden ingeleid hypertensie tegen 427 vrouwen (14,1%) die afwachten.

Gynaecoloog Jeroen van Dillen (Radboudumc) noemt het onderzoek van Grobman e.a. ‘goed opgezet, helder geschreven, met een duidelijke uitkomst’. Toch plaatst hij kanttekeningen. Zo merkt hij op dat het verschil tussen inleiden van de baring en afwachten slechts gemiddeld 4 dagen bedroeg. Verder constateert hij dat meer dan 50.000 vrouwen voor deelname aan het onderzoek werden gescreend, van wie er ruim 44.000 afvielen, waaronder 16.000 vrouwen omdat ze deelname weigerden. Van Dillen vraagt zich af waarom dat was: ‘Wilden ze geen inleiding of wilden ze juist niet moeten wachten?’ Volgens hem is het onderzoek, gezien leeftijd en ethniciteit, niet representatief voor heel Amerika ‘en ook niet voor Nederland’. ‘De verdeling van de bevallingen in de aterme periode is in Nederland “normaler” dan in Amerika, waar de bevalling vaker wordt ingeleid.’ Opmerkelijk is dat het percentage keizersnede in de studiepopulatie laag is voor Amerikaanse begrippen, waar in 2016 het landelijke keizersnedepercentage 31,9 procent was (Nederland: 16,0%).

Dat in beide groepen 3 tot 4 procent van de neonaten respiratoire ondersteuning nodig had, vindt hij ‘voor een laag-risicopopulatie best veel.’ Van Dillen: ‘Is dit opname voor een “wet lung”-probleem? Waren die kinderen echt ziek of is het protocollaire opname?’ En ten slotte merkt hij op dat ‘laag risico’ was gedefinieerd als de afwezigheid van elke conditie die een maternale of foetale indicatie is voor een bevalling voor het tijdstip van 40 weken+5 dagen, zoals hypertensie. ‘Opvallend dat dan 9,1 respectievelijk 14,1 procent van de vrouwen toch hypertensie ontwikkelt in die korte periode tussen randomisatie en bevalling: kan dit misschien mede het verschil in keizersnede verklaren?’

Ook Nederlandse consortiumstudies Digitat, Hypitat, Index, bevestigen dat inleiding geen verhoogde kans geeft op keizersnedes, aldus Van Dillen. Maar wat betekent dit voor de Nederlandse situatie? Van Dillen: ‘De Nederlandse organisatie van geboortezorg is niet vergelijkbaar met die in Amerika. Een recente Cochrane-studie concludeert opnieuw dat zwangeren die “midwife led care” ontvangen, minder interventies hebben en meer tevreden zijn, met vergelijkbare uitkomst voor moeder en kind. Het percentage keizersnede bij laag risico nulliparae onder verloskundige zorg in Nederland is slechts 7 tot 9 procent. In Nederland zijn laagrisicozwangeren wellicht dus beter af met door verloskundigen geleide zorg.’

NEJM.org,

doi: 10.1056/NEJMoa1800566

doi: 10.1056/NEJMe1807747

Lees ook

• Severe Adverse Maternal Outcomes among Women in Midwife-Led versus Obstetrician-Led Care at the Onset of Labour in the Netherlands: A Nationwide Cohort Study
• Mode of birth and medical interventions among women at low risk of complications: A cross-national comparison of birth settings in England and the Netherlands