Nieuw kabinet bezuinigt 5 miljard op zorg
1 reactieHet nieuwe kabinet van VVD en PvdA bezuinigt de komende vijf jaar ruim 5 miljard euro in de zorg. De groei van ziekenhuizen wordt beperkt tot 2 procent, en de AWBZ zal voor een groot deel door de gemeenten worden uitgevoerd. De geestelijke gezondheidszorg krijgt toch te maken met eigen bijdragen.
Het kabinet zet na 2014 het hoofdlijnenakkoord met ziekenhuizen, medisch specialisten en huisartsen voort. Daarbij wordt een jaarlijkse groei toegestaan van 2 procent, ‘ruim boven de demografische groei van 1,1%’; nu is nog 2,5 procent groei toegestaan. Huisartsen krijgen 0,5 procentpunt extra om substitutie van zorg te vergemakkelijken. De maatregel moet bijna 1,2 miljard euro opleveren.
De AWBZ wordt omgevormd tot een landelijke voorziening voor intramurale zorg aan zorgbehoeftige ouderen en gehandicapten (vanaf zorgzwaarte 5). AWBZ-zorg die nu thuis of in de omgeving wordt geleverd, wordt vanaf 2015 door de gemeenten uitgevoerd. De aanspraak op dagbesteding vervalt. Deze veranderingen in de AWBZ moeten 1,7 miljard euro opleveren.
Een derde grote bezuinigingspost (ruim 1,1 miljard euro) is het inkomensafhankelijk beperken van huishoudelijke hulp.
Het kabinet steunt de conclusie van de commissie-Meurs dat er onder het huidige beheersmodel ‘ruimte’ is voor inkomensmatiging van medisch specialisten. Daarom wordt het budgettair kader van medisch specialisten na afloop van het lopende hoofdlijnenakkoord met 100 miljoen euro verlaagd. De medisch specialistische vervolgopleiding wordt in lijn gebracht met Europese normen (opbrengst: 180 miljoen); op topreferente zorg wordt 70 miljoen bezuinigd door verdere concentratie en mogelijke toetreding van andere instellingen dan umc’s.
De langdurige ggz wordt van de AWBZ overgeheveld naar de Zorgverzekeringswet. De invoering van eigen bijdragen in de tweedelijns-ggz (inclusief die voor een opname) wordt teruggedraaid. Maar tegelijk wordt de bestaande eigen bijdrage in de eerste lijn omgezet in een eigen bijdrage voor alle ggz-kosten in eerste en tweede lijn samen. Patiënten die zonder verwijzing door de huisarts de SEH bezoeken, moeten een eigen bijdrage gaan betalen van 50 euro.
Zorgverzekeraars krijgen de mogelijkheid om een minderheidsbelang bij zorgaanbieders te verwerven en winstuitkering wordt onder strenge voorwaarden mogelijk. De maatschappelijke discussie over het vrijwillige levenseinde ‘zal worden voortgezet’ en de Tweede Kamer mag zich uitspreken over de mogelijke invoering van een actief donorsysteem. De grens voor het uitvoeren van abortus blijft onveranderd en embryoselectie is toegestaan op medische gronden.
Voor patiënten is de grootste verandering dat de zorgpremie inkomensafhankelijk wordt; de nominale premie komt in 2017 uit op gemiddeld 400 euro. De zorgtoeslag wordt afgeschaft. Het budget ervan wordt teruggesluisd via een verlaging van de belastingtarieven, waardoor de hele operatie ‘budgetneutraal’ verloopt.
Joost Visser
Bron:
Links:
- Bruggen slaan; Regeerakkoord VVD – PvdA (zorg: p. 21-26 en p. 55-62)
Lees ook:
Kaspar Mengelberg
psychiater, Amsterdam
Twee aspecten blijven in de bespiegelingen over het Regeerakkoord tot nu toe onderbelicht, namelijk het opheffen van de vrije artsenkeuze en het dreigende contractdictaat van ziektekostenverzekeraars tegenover artsen.
Enigszins weggemoffeld in de b...ijlage bij het Regeerakkoord (op pagina 56) staat immers de intentie tot '… afschaffen van art. 13 Zvw…', in het kader van 'het versterken van de rol van verzekeraars'.
Artikel 13 van de Zorgverzekeringswet bevat nu, kort gezegd, de bepaling dat een ziektekostenverzekeraar zorgkosten (gedeeltelijk) moet vergoeden wanneer een verzekerde deze bij een niet-gecontracteerde instelling of zorgverlener betrekt.
Tevens wordt het basispakket uitsluitend door naturapolissen verzekerbaar (pagina 21); restitutiepolissen blijven slechts bestaan voor zover het de aanvullende verzekering betreft.
Het schrappen van artikel 13 en het beperken van restitutieverzekeringen betekent dus twee dingen, namelijk het opheffen van de vrije artsenkeuze en de dreigende economische ondergang van artsen die (bijvoorbeeld) om reden van het handhaven van hun professionele autonomie en hun beroepsgeheim geen contract met de ziektekostenverzekeraar willen afsluiten. Inderdaad, een substantiële versterking van de macht van verzekeraars, ten koste van de positie van patiënten en behandelaars. Hopelijk steken de Tweede en Eerste Kamers hier een stokje voor.