Niet meer kinderkanker door gsm-masten
2 reactiesBlootstelling aan straling van gsm-masten tijdens de zwangerschap verhoogt het risico op vroege kanker bij het kind niet. Dat blijkt uit een case-control studie die BMJ publiceerde.
Paul Elliott c.s. analyseerden gegevens van 1397 kinderen die tussen hun eerste en vijfde levensjaar kanker hadden gekregen, en 5588 gematchte kinderen zonder kanker. De onderzoekers keken hoe groot de afstand was tussen de woonplaats van hun (zwangere) moeder en de dichtstbijzijnde gsm-mast.
Tussen de gezonde kinderen en de patiëntjes was geen significant verschil in de afstand tot masten, noch in de sterkte van de straling. Beide groepen waren qua sociaaldemografische factoren vergelijkbaar.
In een begeleidend commentaar wijst John Bithell erop dat de afstand tot een mast nog niet hetzelfde is als blootstelling aan straling: dat hangt ook af van andere factoren, zoals het type gebouw waarin kind en moeder wonen. Toch vindt ook Bithell dat artsen patiënten kunnen geruststellen als zij in de buurt van een gsm-mast wonen: er is geen bewijs voor een negatief effect. Dat is ook niet uit experimenten gebleken.
Sophie Broersen
BMJ 2010, doi: 10.1136/bmj.c3077: Mobile phone base stations and early childhood cancers: case-control study
en bmj.c3015: Childhood cancer and proximity to mobile phone masts
,
Ik hoop dat de a.s. moeder die demonstratief het mobieltje op haar buik heeft liggen, daar later nooit spijt van zal krijgen. Er zijn wel degelijk talloze bewijzen van de schadelijkheid van bepaalde stralingen (men leze o.a.het goed gedocumenteerde b...oek “Elektrostress en Gezondheid” van Dr Ir Michiel Haas), al zijn er misschien geen heilige dubbelblinde proefnemingen gedaan en evidence-based resultaten te melden. Zeker is dat een bepaald (niet erg groot) percentage mensen elektrostressgevoelig is. Voor de overigen is de waarnemingstijd nog veel te kort voor conclusies. Het draadloze tijdperk is nog maar net begonnen. Men realiseert zich te weinig dat we met z’n allen onderworpen zijn aan een wereldwijd experiment dat door niemand bewust als zodanig is opgezet maar waarvan ook niemand nog maar bij benadering de uitkomst kan vermoeden. En hoe vaak moet het nog gezegd worden dat afwezigheid van bewijs geen bewijs is van afwezigheid?
Epe, juli 2010
M. Wiersma, rustend huisarts.
,
Mijn compliment dat u tenminste goed gelezen heeft wat in het abstract staat, anders dan de verslaggever van De Telegraaf.
Maar ... is het niet een absurd onderzoek?
Neem 500 mensen met een gebroken been.
Neem 2000 vergelijkbare mensen zonder gebro...ken been.
Constateer dat alle 2500 gelijkelijk hebben deelgenomen aan het verkeer (oversteken).
Conclusie: er is geen verband tussen verkeer en gebroken benen.
Dit is absurd! Maar het is precies wat de onderzoekers hebben gedaan en de BMJ ook nog heeft gepubliceerd.
Neem 1397 jonge kinderen met kanker.
Neem 5588 vergelijkbare jonge kinderen zonder kanker.
Constateer dat ze gelijkelijk hebben blootgestaan aan gsm-straling.
Conclusie: er is geen verband tussen kanker bij jonge kinderen en straling van gsm.
Is het niet nodig om uw lezers en lezeressen te wijzen op deze absurditeit?
Zo meteen gaan ze nog denken dat het onderzoek werkelijk iets heeft aangetoond.
Vriendelijke groet,
Frans van Velden
Den Haag