‘Nat haar föhnen we weer mooi droog’

portret

Wie?   Kees Krijgsman (46), forensisch assistent, 9 jaar werkzaam bij het Nederlands Forensisch Instituut

Wat?   ‘We assisteren bij een sectie met zijn tweeën de patholoog. We openen het lichaam, nemen de organen uit, zodat de patholoog ze kan onderzoeken en aan het eind sluiten we het lichaam keurig. We hechten of dichten eventuele verwondingen en föhnen ook het haar als dat nat is, zodat het lichaam op een mooie manier aan de familie kan worden overgedragen. Daarnaast heb je je logistieke werk en het beheer van de SVO’s, stukken van overtuiging. Het labelen van monsters voor toxicologisch onderzoek. En het op locatie afnemen van een DNA-monster voor de politie.’

Hoe?   ‘Handen moet je hebben. Willen werken. Een gezond verstand. En werken doe je met je ziel zeg ik altijd, met je hart. Werk je met je hart, dan komt het altijd goed.’

Waarom?   ‘Het is een heel interessant vak. Zorgen dat het stoffelijk overschot weer netjes is na de sectie, zodat de familie zo min mogelijk ziet wat er gebeurd is met het lichaam, dat is ons streven. Het maakt niet uit wie het is; iedereen heeft iemand die van hem houdt. Als het lichaam netjes opgebaard ligt, heb ik een goed gevoel.’

Ruilen?   ‘Niet met de patholoog, die heeft mij veel te veel verantwoordelijkheden. Je moet het zo zien: de sectiekamer is een schip en de patholoog is de kapitein. De arts is de verantwoordelijke, maar we moeten die boot samen roeien.’

Misdaadseries?   ‘Alleen NCIS, want ik vind die meid altijd wel leuk. Maar niet om de zaken. Alles is binnen een halfuur opgelost; dat is onzin natuurlijk. Ik vind de personages wel grappig, verder let ik er niet op. Ik ga ook niet zeggen “dat is helemaal niks”. Als ik thuis ben, ben ik vrij hè?’