Laatste nieuws
Wetenschap

Mogelijk voorkomt astmamedicatie Parkinson

Plaats een reactie

Het gebruik van astmamedicijnen beschermt tegen de ziekte van Parkinson. Sterke aanwijzingen daarvoor biedt een studie van Shuchi Mittal e.a. gepubliceerd in Science.

Het gaat niet om een toevalsbevinding; het onderzoek berust op het ongeveer twintig jaar oude inzicht dat lewylichaampjes, bestaand uit geaggregeerde alfasynucleïne, een pathohistologisch kenmerk van de ziekte van Parkinson zijn en dat de ziekte sterk correleert met de mate waarin deze aggregaten zich voordoen. De aanname is dat deze ‘synucleïnopathie’ het gevolg is van een storing in het afbreken van overmatig of foutief gevouwen alfasynucleïne, waarbij het daarvoor coderende SNCA-gen een sleutelrol speelt.

Dat gegeven bracht Shuchi Mittal e.a. op het idee een enorm aantal geneesmiddelen te screenen op het vermogen de transcriptie van het SNCA-gen te belemmeren om zo het ziekteproces te vertragen of te voorkomen. Ze vonden dat bèta-2-adrenoreceptoragonisten precies dat deden. Deze agonisten worden – zoals bekend – vooral gebruikt voor de behandeling van astma. Salbutamol is er een voorbeeld van – dat, merken de onderzoekers fijntjes op, ook de bloed-hersenbarrière kan passeren.

Vervolgens maakten Mittal e.a. gebruik van een uitstekende Noorse database die de volledige farmaceutische geschiedenis van vier miljoen inwoners omvat. Ze identificeerden over een periode van elf jaar alle individuen die salbutamol gebruikten en vergeleken die met alle personen die over diezelfde periode propranolol – een bèta-2-adrenoreceptorantagonist voor de behandeling van hypertensie – namen.

De eerste groep bleek een significant lager risico te lopen op de ziekte van Parkinson (relatief risico: 0,66) , terwijl de tweede groep een significant verhoogd risico liep (relatief risico: 2,20). Mittal e.a. hebben daarbij getracht zoveel mogelijk rekening te houden met verstorende factoren als nicotinegebruik en familiaire versus sporadische parkinson.

Commentator Evan Snyder vindt de resultaten hoogst intrigerend en ziet potentieel grote impact op de klinische praktijk. Maar hij wijst er wel op dat grote gerandomiseerde trials nodig zijn om meer zicht te krijgen op het gevonden effect. Artsen zouden daarom niet nu al bèta-2-adrenoreceptoragonisten moeten voorschrijven aan patiënten met parkinson, noch het gebruik van propranolol moeten staken bij parkinsonpatiënten die een hoge bloeddruk hebben. Ongetwijfeld zijn er in de periode van elf jaar parkinsonpatiënten overleden, maar er zijn nog geen postmortemanalyses beschikbaar van hersenweefsel, die aanwijzingen kunnen geven over hoe het stond met hun lewylichaampjes. Vooralsnog gaat het louter om correlaties, waarschuwt Snyder.

doi: 10.1126/science.aaf3934

Science 357 (6354), 869-870

Wetenschap ziekte van parkinson
  • Henk Maassen

    Henk Maassen is journalist bij Medisch Contact, met speciale belangstelling voor psychiatrie en neurowetenschappen, sociale geneeskunde en economie van de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.