Mindfulness bij lagerugpijn effectief
2 reactiesPatiënten met lagerugpijn hebben baat bij mindfulnesstraining met yoga en bij cognitieve gedragstherapie. Het verbetert hun functioneren en ze hebben minder last van de pijn. Dat is de uitkomst van een RCT door Daniel Cherkin e.a., gepubliceerd in JAMA. De onderzoekers includeerden 342 volwassenen (leeftijd 20 tot 70 jaar, gemiddelde duur van de rugklachten 7,3 jaar). 116 van hen kregen acht weken lang wekelijks twee uur mindfulnesstraining en yoga, 113 kregen gedurende dezelfde periode en in dezelfde ‘dosering’ cognitieve gedragstherapie, de rest kreeg ‘gebruikelijke zorg’. Na 26 weken waren de deelnemers in beide eerste groepen duidelijk het beste af in termen van functionele beperkingen. Ook werden ze minder belast door de pijnklachten.
De onderzoekers geven toe dat de effecten niet erg groot zijn, maar vinden nochtans dat zowel mindfulness (gecombineerd met yoga), als cognitieve gedragstherapie serieus te nemen behandelopties zijn bij lagerugpijn.
Dat zijn commentatoren Madhav Goyal en Jennifer Haythornthwaite (Johns Hopkins University School of Medicine, Baltimore) met hen eens. Zij benadrukken bovendien dat de trial van Cherkin e.a. geen placeboconditie kende om te controleren voor non-specifieke effecten. Maar dat is in dit geval geen onvolkomenheid, vinden ze. Het is best mogelijk, redeneren ze, dat non-specifieke factoren verantwoordelijk zijn voor het gevonden effect, maar so what: als het maar werkt. Het uiteenrafelen van specifieke en non-specifieke effecten zal in dit geval voor menig clinicus en patiënt louter een academische kwestie zijn, vermoeden ze.
Henk Maassen
doi:10.1001/jama.2016.2323
doi:10.1001/jama.2016.2437
P.J.M. van Loon
orthopeed, Care to Move Deventer, OOSTERBEEK Nederland
We hoeven gelukkig niet naar non-specifieke factoren te kijken bij effect mindfulness op rugpijn! Wat een wetenschap! Hoe kan het zo zijn, dat we vanuit de kennis van de anatomie en de fysiologie en de aloude vorm volgt functiekennis, die het verkee...rde gebruik van de rug oorzakelijk stelt voor de vele rugproblemen, nog steeds in deze mist van niet somatische oplossingen blijven hangen?
Flexie van de wervelkolom vanaf de geboorte: weinig buikligging (extensie),veel Maxicosy, weinig stoeien en ravotten, vanaf een jaar op de bank ( flexie) naar TV kijken, schoolstoeltjes die alleen flexie faciliteren, verlies van orthopedische schoolgymnastiek (extensie), chillen, hangen zonder lichaamsbesef (flexie) , en een leven vol met electronische apparaten , die het hoofd naar de handen "trekken" (flexie) om dan aan een kantoorbaan ( flexie) of ander zittend werk te gan beginnen. Hoe denken deze onderzoekers dat het pleasen van de bovenkamer de rug uit de problemen helpt. Of gebeurt mindfulness altijd staand en lopend? We horen vaak dat een een voettocht naar Santiago beide systemen veel positiefs oplevert. Daar zijn de nonspecifieke factoren ook nooit van onderzocht.
Goed en dus orthopedisch gebruik van je skelet in de jeugd zou wel eens preventief kunnen werken. Montessori, de kinderarts wist, dat deze weg van somatisch goed ontwikkelen tot goede cognitieve ontwikkeling ging leiden. Of zou ze gewoon de Griekse en de Romeinse lichamelijke en geestelijke opvoedkunde hebben geplagieerd? Er is een hele weg te gaan voor we de economisch en sociale last van "rugpijn" onder controle krijgen. Alleen preventie in de groeifase helpt. Zonder al te veel non-specifieke effecten of placebo hoeven in te zetten. Dat effect zien we al genoeg op straat. Het is een spijtig gegeven, dat de Amerikaanse geneeskunde zich nooit de preventiekracht van de in Europa ontwikkelde Gezondheidsleer met haar drie hygienevelden heeft eigengemaakt en nu ook ons laat dolen aan de oplossingskant.
C.F.F.M. Mol
Huisarts, GORINCHEM Nederland
Collega van Loon heeft natuurlijk groot gelijk dat preventie van rugpijn door verbetering van houding,beweging en leefstijl cruciaal is. Maar waarom zo'n eenzijdig somatisch-mechanische benadering van het begrip pijn?? Sinds Descartes lijden we in he...t Westen aan dit euvel. Het is in de huisartsenpraktijk evident dat er een grote groep chronische rugpijn patienten bestaat waarbij een zuiver somatisch benadering niet toereikend is. Door over onze grenzen te kijken (en buiten onze koker) naar oplossingen komen we niet in "de mist van niet- somatische oplossingen" terecht zoals collega van Loon het beeldend noemt, maar voegen we een broodnodige dimensie toe. In Amerika heeft men op dit gebied wellicht een breder blikveld, getuige de afdelingen Integrative Medicine die alle grote medische faculteiten hebben.
CFFM Mol, huisarts, Nieuwpoort