Meer scootmobielen te water

Het aantal reddingen van te water geraakte scootmobielbestuurders is de afgelopen tien jaar toegenomen. Dit concluderen studenten van het Erasmus MC na bestudering van statistieken van de Maatschappij tot Redding van Drenkelingen (MRD). De MRD vindt dat er meer aandacht nodig is voor de rijvaardigheid van bestuurders van scootmobielen.

Anesthesioloog Bierens is samen met internist Ernest Briët consulent-bestuurder van de MRD; zij adviseren welke redders beloond worden vanwege een geslaagde redding. Het viel hen op dat er de laatste jaren nogal eens bestuurders van scootmobielen in de problemen waren gekomen. In het kader van zogenaamde ‘community-projecten’ spitten studenten de jaarverslagen van de MRD door. Voor 2006 kwamen reddingen bij scootmobielbestuurders niet voor. In de periode 2006-2009 gemiddeld 7 keer per jaar, sindsdien gemiddeld 16 keer per jaar. Bierens: ‘We weten niet hoeveel scootmobielbestuurders er precies zijn, en we weten ook niet hoeveel mensen daadwerkelijk verdronken, maar ik zie deze cijfers toch als signaal.’ Voor een deel komen tewaterrakingen door technische tekortkomingen, zegt Bierens: ‘Het onderscheid tussen gas geven en remmen is niet altijd helder. De constructie met drie wielen is ook niet ideaal, bij het raken van een stoepje valt hij al om, zeker in combinatie met een hoogliggend zwaartepunt.’ Daarnaast schort het aan rijvaardigheid bij bestuurders: ‘Om brommer te mogen rijden moet je tegenwoordig een rijbewijs halen. Raar dat we bij een groep mensen die vanwege hun gezondheid minder vaardig zijn, iets dergelijks niet vereisen. Ik zou willen pleiten voor een test, die periodiek moet worden herhaald.’ De ironie is natuurlijk dat mensen juist vanwege hun gebrekkige gezondheid een scootmobiel willen en vergoed krijgen. Juist door die gebreken is het rijden gevaarlijker, zegt Bierens: ‘Het is niet omdat mensen onvoorzichtig zijn, ongelukken gebeuren vaak als een oudere moet reageren op een onverwachte actie, een kind dat oversteekt bijvoorbeeld. En eenmaal gevallen, is het heel moeilijk om overeind te komen, want die dingen zijn behoorlijk waar. Zeker in het water is dat niet te doen.’

De MRD wil dat artsen zich meer bewust zijn van dit gevaar. Bierens: ‘Niemand neemt hiervoor verantwoordelijkheid. Wij signaleren dit, en moeten ons hard maken voor de veiligheid. Als een arts bij toewijzing van scootmobielen betrokken is, zou hij of zij ook periodiek moeten nagaan of iemand wel in staat is om deze te blijven besturen.