Kunstarm met gevoel
Plaats een reactieEen elektrische kunstarm die wordt bediend via zenuwen die oorspronkelijk de arm aanstuurden en zelfs gevoel in de vingers heeft. Associaties met de Borg (deels organisch, deels machine) uit de sciencefictionserie Star Trek dringen zich ongewild op. Maar het is geen science fiction. Onder leiding van prof. Todd Kuiken zijn artsen van onder meer het Neural Engineering Center for Artificial Limbs erin geslaagd een vrouw een elektrische prothese te geven die zij met restanten van haar armzenuwen kan aansturen. De artsen hebben bovendien overblijfselen van sensorische zenuwen naar de huid van de borst geleid, met als doel de ontwikkeling van een prothese die gevoel krijgt. De casus is beschreven in The Lancet van 3 februari.
Bij de vrouw moest haar arm vanwege een motorongeluk in het voorjaar van 2004 vlak onder de humeruskop worden afgezet. In eerste instantie kreeg zij een conventionele myo-elektrische prothese. Deze bediende zij met behulp van myo-elektrische signalen van haar borstspier en overblijfselen van haar triceps. In augustus van 2005 ging de vrouw opnieuw onder het mes. Hierbij zijn de restanten van perifere armzenuwen vrij geprepareerd en geïmplanteerd in de musculus pectoralis major en de musculus serratus anterior. Hierdoor zijn vier geïsoleerde plaatsen gecreëerd waarmee de vrouw via myo-elektrische signalen de sensoren van een prothese kan bedienen. Hiermee kan ze de gemotoriseerde elleboog, pols en hand van de prothese bedienen (zie afbeeldingen rechts).
De artsen hebben ook overblijfselen van sensorische zenuwen (ulnaris en medianus) verplaatst naar de huid van de borst. Dit is gedaan met de intentie om een prothese met gevoel te ontwikkelen. Druksensoren in de prothese zouden de patiënt via de verplaatste zenuwen gevoel in het alternatief voor haar arm en hand kunnen geven.
Drie maanden na de ingreep bemerkte de vrouw de innervatie van de spieren. Ze voelde trekjes in haar borstspieren als ze haar afwezige hand trachtte te sluiten of haar elleboog wilde buigen. Door training leerde de patiënt de nieuwe gemotoriseerde experimentele prothese binnen een paar dagen te gebruiken. Het besturen van de prothese ging intuïtief. In testjes bleek de nieuwe prothese beter te functioneren dan haar oude (voor filmpjes van de patiënt met haar prothese, zie
). De patiënt gaf aan haar oude prothese nagenoeg alleen voor cosmetische doeleinden te dragen, de nieuwe gebruikte ze ook daadwerkelijk.
Ook het verplaatsen van de sensorische zenuwen slaagde. Aanraking van de huid geeft de vrouw de sensatie stuk voor stuk de vingers van de verloren hand te voelen. Dit biedt volgens de auteurs goede mogelijkheden om een prothese te ontwikkelen met druksensoren in elke vinger. De auteurs menen dat wellicht het belangrijkste effect hiervan psychologisch van aard is. Het verschaffen van de perceptie van gevoel kan helpen om de prothese op te nemen in een positiever zelfbeeld, zo verklaren zij.
Leigh Hochberg en Dawn Taylor, twee deskundigen op het gebied van cyberkinetische neurotechnologie en biomedische technologie kijken in een commentaar nog verder vooruit. Zij menen dat met signalen die direct vanaf de zenuwen of zelfs vanuit de cortex komen, protheses nog beter kunnen worden. Met het voortschrijden van de techniek menen ze dat het ooit mogelijk moet zijn invaliditeit door amputatie sterk te reduceren, of zelfs helemaal te elimineren. Hoeveel lichtjaar dat van ons is verwijderd, vermelden de experts niet. << EJP
The Lancet 2007; 369: 371-80 en 345-6
- Er zijn nog geen reacties
