KNMG tegen levenseindekliniek

De KNMG is en blijft tegen de oprichting van een kliniek waarin mensen worden geholpen om een einde te maken aan hun leven. ‘Waarom geen hulp bij de mensen thuis?’, vraagt ethicus Gert van Dijk van de artsenfederatie zich af.

In Medisch Contact van deze week noemt Petra de Jong, directeur van de NVVE, Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde, de levenseindekliniek juist ‘noodzakelijk’. Jaarlijks zullen  naar schatting 1000 patiënten er gebruik van maken, vermoed zij: mensen van wie een verzoek om euthanasie niet wordt gehonoreerd, die palliatieve zorg nodig hebben of begeleid willen stoppen met eten en drinken. Patiënten  zullen gemiddeld drie dagen worden opgenomen, maar daaraan vooraf gaat een uitvoerig intake- en besluitvormingsproces. Volgens De Jong zal de kwaliteit van de zorg verbeteren omdat alleen ervaren artsen de patiënten begeleiden en hun doodswens uitvoeren.

‘Als deze hele procedure ambulant wordt uitgevoerd’, reageert Van Dijk, ‘waarom dan niet ook de hulp zelf? De meeste mensen geven er de voorkeur aan om thuis te sterven, ook als zij kiezen voor euthanasie of stoppen met eten en drinken. Mensen opnemen in een kliniek is helemaal niet nodig.’ Daar komt bij, zegt hij, dat het voor patiënten moeilijk wordt om ‘nee’ te zeggen als ze de procedure hebben doorlopen en in de kliniek zijn opgenomen: ‘Veel mensen willen alleen geruststelling. Als ze eenmaal weten dat de arts bereid is hen te helpen, trekken zij hun verzoek om euthanasie in of komen er niet meer op terug. Opname in een kliniek maakt dat moeilijker. Zo komt de vrijwilligheid onder druk te staan.’ Artsen krijgen er financieel belang bij hebben om patiënten op te nemen, vermoedt Van Dijk. Zo voorkomen zij dat dure plekken komen leeg te staan.

Volgens de NVVE is de kliniek vooral een uitkomst voor chronisch psychiatrische patiënten en mensen met dementie, van wie een verzoek om hulp wordt afgewezen. Van Dijk: ‘Dat zijn juist de meest ingewikkelde patiënten, bij wie het veel tijd kost om te beoordelen of er sprake is van uitzichtloos lijden en een weloverwogen verzoek. Met een aantal van 1000 patiënten per jaar kun je dat onmogelijk zorgvuldig doen. Dat artsen dagelijks euthanasie gaan uitvoeren is geen pluspunt. Anders dan bij een blindedarmoperatie gaat bij euthanasie routine ten koste van de kwaliteit. In gesprekken met patiënten moet de vraag zijn wat de beste zorg voor hem of haar is, niet of voldaan is aan de eisen. En dat zal in zo’n kliniek niet gauw gebeuren.’

Joost Visser

Het artikel in Medisch Contact: Levenseindekliniek is noodzaak

Hoodfredactioneel nummer 45 - 2011: Van wie is het levenseinde?

KNMG: KNMG vindt levenseindekliniek onwenselijk

• Meer nieuws