Klacht wegens discriminatie is zo gedaan
De reden om een behandeling af te wijzen was ongelukkig verwoord
26 reacties
Een ontevreden patiënt beticht het ziekenhuis van discriminatie en richt zich tot het College voor de Rechten van de Mens. Ook daar kan over medisch handelen worden geoordeeld.
Soms mondt een medische behandeling uit in een formele klacht bij een bevoegde instantie. Dat kan op verschillende manieren. Het bekendste zijn het indienen van een klacht bij de klachtencommissie, het indienen van een tuchtklacht of het starten van een civiele procedure om een financiële vergoeding te krijgen. Maar denk ook aan de Ombudsman en de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Minder bekend is dat patiënten een klacht kunnen indienen bij het College voor de Rechten van de Mens. Dit college onderzoekt of een situatie in strijd is met de wetgeving inzake gelijke behandeling. Het oordeel is juridisch niet bindend en het college kan partijen niet verplichten maatregelen te nemen.
Als het college oordeelt dat er in strijd is gehandeld met vigerende wetgeving dan wil zij graag weten of er naar aanleiding van het oordeel maatregelen zijn getroffen en zo ja, welke. Aan de hand van een casus laten we zien wat er gebeurt met een klacht bij dit college.
Rugklachten
Klager verblijft sinds enkele jaren in Nederland. In het land van herkomst is hij aangereden. Sindsdien heeft hij rugklachten. Hij gaat met deze klachten naar het pijnbehandelcentrum van ziekenhuis A waar hij een injectie krijgt. Na enkele maanden meldt hij zich opnieuw bij het centrum: hij wil een neurostimulator (zie kader).
Zijn klachten en zijn verzoek worden besproken in een multidisciplinair overleg. Bij de poliklinische contacten met het multidisciplinaire team is een tolk aanwezig. Dit team concludeert dat er – conform de nationale richtlijn – nog andere behandelingen mogelijk zijn, met name een revalidatietraject. In de behandeladviezen staat dat de pijnklachten zijn inburgering hinderen en dat hij de Nederlandse taal in geringe mate beheerst.
Die zaken staan deelname aan een neuromodulatiebehandeling mede in de weg. Het team acht een behandeling met neuromodulatie niet aangewezen. Intussen gaat klager voor een second opinion naar ziekenhuis B. Dat verwijst klager naar ziekenhuis C alwaar bij hem een neurostimulator wordt geïmplanteerd. Na zijn herstel dient hij bij het College voor de Rechten van de Mens een klacht in tegen ziekenhuis A.
Hij stelt dat er verboden onderscheid is gemaakt op grond van zijn afkomst door de behandeling met neuromodulatie af te wijzen. Klager voert hierbij aan dat hem medisch noodzakelijke zorg is geweigerd vanwege zijn geringe beheersing van de Nederlandse taal en zijn mate van inburgering. Immers, ziekenhuis C zag geen enkele belemmering voor neuromodulatie.
Bij neuromodulatie worden de zenuwbanen in het ruggenmerg met elektrische impulsen beïnvloed. Daartoe wordt in een kanaal dicht bij het ruggenmerg een elektrode ingebracht die wordt verbonden met een onderhuidse batterij. Neuromodulatie geneest de oorzaak van de pijn niet, maar kan de pijn verminderen en voor een betere kwaliteit van leven zorgen. Of iemand in aanmerking komt voor neuromodulatie hangt af van een multidisciplinaire evaluatie waarbij onder meer wordt gekeken naar de fysieke, sociale, psychologische en de zingevingsdimensies van de pijn.
Geen verboden onderscheid
Het college voert aan dat ziekenhuis A zijn beleid heeft gebaseerd op de Zorgstandaard Chronische Pijn. Hierin wordt het ‘stepped care’-principe aangeraden. Dit houdt in dat als er andere, minder ingrijpende opties zijn om de pijnklachten te behandelen, hiervoor eerst moet worden gekozen, voordat een meer complexe en invasieve behandeling zoals neuromodulatie wordt ingezet. Ook stelt het college vast dat er op basis van de Zorgstandaard Chronische Pijn een duidelijk behandelvoorstel aan klager is gedaan.
Het college acht het voldoende aannemelijk dat neuromodulatie voor klager nog niet aan de orde was. De vermelding in het rapport dat klager de Nederlandse taal dient te leren en in te burgeren moet dan ook worden geplaatst in de context van factoren die de behandeling en het welbevinden van klager beïnvloeden richting een succesvolle behandeling, maar was niet de reden om klager neuromodulatie te weigeren. Verder overweegt het college dat de plaatsing van een neuromodulatie-implantaat een veelvuldige en precieze communicatie met de patiënt vergt en dat een grote taalbarrière een factor vormt die succesvolle plaatsing kan bemoeilijken of verhinderen. Klager heeft ervoor gekozen om de andere voorgestelde therapieën niet te volgen. Hierdoor is speculatief of ziekenhuis A de behandeling zou weigeren vanwege een taalbarrière of de mate van inburgering. Het gegeven dat een ander ziekenhuis wel is overgaan tot een neuromodulatiebehandeling is als zodanig onvoldoende om te veronderstellen dat bij ziekenhuis A onderscheid op grond van zijn afkomst een rol heeft gespeeld bij de behandelbeslissing.
Het college concludeert dat klager neuromodulatie is geweigerd omdat er nog andere lichtere therapieën mogelijk waren die hij eerst moest volgen. Ziekenhuis A heeft geen verboden onderscheid gemaakt op grond van ras.
Taalbarrière
Er zijn steeds meer patiënten met een taalbarrière. Het inschakelen van een tolk of een tolkentelefoon is een oplossing, maar niet altijd toereikend. Bij de behandeling van neuromodulatie is goede communicatie tussen het behandelteam en de patiënt onontbeerlijk. De patiënt moet alle aspecten van de pijn kunnen uitleggen en de instructies die nodig zijn voor het programmeren van de neurostimulator kunnen begrijpen en opvolgen. Ook het plaatsen van het implantaat vergt precieze communicatie met de patiënt. De patiënt moet alle dimensies van pijn in kaart kunnen brengen. De psycholoog, die deel uitmaakt van het multidisciplinaire team, bevraagt daarom hoe de pijn het leven van de patiënt beïnvloedt en hoe de patiënt hiermee omgaat. Een goed begrip van het sociale kader van de patiënt speelt hierbij een rol en de vraag of een patiënt zich thuis voelt in Nederland c.q. het informeren naar de mate van inburgering, exploreert enkel of de patiënt kan rekenen op naasten en hulp van derden. Immers, indien dit niet het geval is, kan dat een negatieve invloed hebben op het welbevinden en de pijnbeleving van de patiënt.
Plaatsing van een implantaat vergt precieze communicatie met de patiënt
Lokale gebruiken
Hoewel het uitgangspunt in de Zorgstandaard Chronische Pijn en internationale richtlijnen is dat pas tot neuromodulatie wordt overgegaan als alle andere behandelmethoden zijn uitgeput, wordt hier in de praktijk soms een andere invulling aan gegeven. Dit kan vanwege de eigen ervaring van de hulpverlener, onbekendheid met de richtlijn, het toedichten van een andere zwaarte aan de verschillende dimensies bij een patiënt, lokale gebruiken en gewoonten, of doordat de patiënt een gewenste behandeling afdwingt.
In deze casus oordeelt het College voor de Rechten van de Mens de klacht tegen ziekenhuis A ongegrond, ook al heeft ziekenhuis C de door de patiënt gevraagde behandeling alsnog uitgevoerd.
Ongelukkige formulering
Soms is er sprake van onbedoelde discriminatie. De patiënt heeft zaken anders opgevat dan de hulpverlener bedoelde. Bijvoorbeeld doordat niet-neutrale termen zijn gebruikt of een ongelukkige formulering. Het is dus goed om hier kritisch naar te kijken en lering te trekken uit een situatie. In deze zaak hadden de artsen beter kunnen spreken over ‘sociale context’ in plaats van ‘inburgering’ en hadden ze moeten wijzen op de ‘communicatievaardigheden’ in plaats van de nadruk te leggen op de Nederlandse taal. Mogelijk had dat een klacht bij het College voor de Rechten van de Mens kunnen voorkomen.
Auteurs
mr. Ineke Corté, senior beleidsmedewerker, Radboudumc, Nijmegen
prof. dr. Monique Steegers, hoogleraar pijngeneeskunde en palliatieve geneeskunde, Amsterdam UMC
prof. dr. Gert Jan Scheffer, hoogleraar anesthesiologie, Radboudumc, Nijmegen
Erkan Kurt, neurochirurg, Radboudumc, Nijmegen
Contact
cc: redactie@medischcontact.nl
Wim van der Pol
Apotheker n.p., delft
Ik snap de procedure niet, die gevolgd is door het college van de rechten van de mens. (CRM) Ik zou verwachten dat dat college de klacht niet ontvankelijk zou verklaren en klager zou verwijzen naar een Regionaal tuchtcollege. In zo'n college hebben i...mmers medische experts zitting. Mij bekruipt de vraag: " Waar zijn we mee bezig om direct naar het CRM te stappen ?"
Kooistra
Specialist Ouderengeneeskunde, Almere
Wat een niveau, en wat een gebrek aan relativering, wat zijn we gekwetst en gaan maar oervervelend door tot het gaatje. Ook een typical dutch approach? Zeg het maar. In ieder lees ik deze rubriek met de hoop dat er wat te lachen valt want we zijn al... de hele dag zo ongelooflijk belangrijk..
Maar nee, totaal gespeend van humor en zelfspot, wat nog altijd de hoogste vorm van spot is.
Coll Göbel, blijf standvastig.
Arjen Göbel
Huisarts, AMSTELVEEN
Beste Karim,
Heel bijzonder. Bij neuromodulatie vindt vooraf een uitgebreide screening plaats. Deze patiënt kwam daar niet door, en dient een klacht in wegens discriminatie.
De discussie die vervolgens losbarst gaat hier helemaal niet meer over, ...maar alleen over of je wel of niet iets op een bepaalde manier 'mag zeggen', met als bijvangst dat er meteen twee kampen ontstaan: goed en slecht.
We zitten allemaal niet in die kampen. We zijn allemaal keurige dokters die het beste met iedereen voor hebben. Je hoeft elkaar in een achter-de-schermen meningenrubriek niet de maat te nemen over hoe je iets zegt.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Beste Arjen,
Ook u heeft moeite met oorzaak-gevolg -> in de allereerste zin van de allereerste reactie van collega Atta stelt hij namelijk dat (door betreffende patiënt?alle patiënten?de maatschappij?) van ons wordt verwacht/geeist dat we perfe...ct en foutloos werken. Dat is extreem overdreven en feitelijk onwaar, maar ik leg wel uit wat wel wat ons verwacht wordt, je eigen morele kompas zou afdoende moeten zijn en anders vanuit de knmg/beroepsgroep-richtlijnen...dat ik daarbij blijkbaar op te lange tenen trap die menen te lezen dat ik mezelf afzet tegenover anderen en/of zichzelf aangesproken en zelfs aangevallen voelen is niet mijn intentie geweest, maar wat j(ulli)e er perse van wil(len) maken, prima hoor.
Dat patiënt misschien te klagerig is geweest zou best kunnen en daar kunnen we het eens/oneens over zijn, maar opmerkingen als 'duidelijk overdreven' en 'de deur wijzen' gaan er bij mij niet in, dat vind ik nou weer 'arrogante kutopmerkingen' om in uw vocabulaire te blijven.
Ten slotte, klagen dat ik het steeds maar over de vorm ipv de inhoud heb is precies het tegenovergestelde als wat Atta mij bij herhaling van beschuldigd...dus fijn dat u dat wel met mij eens bent...maar jammer dat ook u directheid/openheid/eerlijkheid ('typical Dutch approach' zo u wilt) verward met lompe botheid.
Arjen Göbel
Huisarts, AMSTELVEEN
En nu we het er toch over hebben. Weet je wat óók de 'typical Dutch approach' is waar Alasgarova zo hautain over spreekt: Dat Nederlandse dokters durven te zeggen dat een antibioticum bij een virusinfectie geen zin heeft terwijl Zuid Europese patiënt...en zeggen dat ze daar veel betere dokters hebben want die geven tenminste 'antibiotics', en dan is het in een week (of soms al binnen een uur!) over, en jullie vervelende Nederlandse dokters willen dat nooit geven.
En in Frankrijk krijg ik ook meteen een MRI van mijn knie. En mag ik voor jeuk aan mijn hamerteen meteen naar een psychologisch holistisch fysiotherapeut voor begeleiding. Maar jullie, met jullie 'typical Dutch approach' zijn slechts vervelende weigeraars.
Ik blijf in mijn spreekkamer vol enthousiasme uitleggen waarom ik iets niet of wel, etc. Maar door de attaque daarop vanuit Google, vanuit collega's die op volslagen onwetenschappelijke gronden onderzoeken doen of medicijnen voorschrijven en nu zelfs in brievenrubrieken elkaar daar op afrekenen, is dat bijna niet vol te houden.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Göbel: Exact. Ik had de moed al opgegeven, maar hier rest nog maar een woord: Amen!
Arjen Göbel
Huisarts, AMSTELVEEN
Weet je wat de 'typical Dutch approach' is: serieuze dokters die enorm op hun woorden letten, die bijna te bang zijn om nog een grapje te maken in de spreekkamer, die standaarden volgen, evidence-based medicine toepassen, goeie zorg leveren, verrasse...nd soepel meebewegen met alle rare kronkels in de zorg.
Die de zorg bloedserieus nemen en 's nachts wakker kunnen liggen van hun werk en de beslissingen die ze nemen. En zeker ook over tuchtzaken van mensen die verrassend goed weten hoe ze aan de bel moeten trekken maar paradoxaal genoeg toch niet weten waar de klepel hangt.
Artsen die bang zijn om fouten te maken of iets verkeerds te zeggen, in een samenleving die steeds 'kwetsbaarder' wordt en waarin men steeds makkelijker platforms vindt om hun ongenoegen te uiten.
Het vak is in 30 jaar tijd totaal veranderd.
De helft van de tijd zijn we bezig met het uitsluiten van kanker die er niet is. De andere helft met uitleggen waarom je iets (nog) niet doet, en de derde helft met wakker te liggen over berichten van collega's die denken dat alleen zij empathische, correcte etc. dokters zijn en jij, ondanks je goede zorgen en je 's nachts wakker liggen, niet.
En het mooie is: toch zou ik het weer kiezen als ik opnieuw begon!
Pffff.
Arjen Göbel
Huisarts, AMSTELVEEN
Dit is helaas een mooi voorbeeld van de trend dat veel discussies over vorm gaan in plaats van inhoud, met gekwetstheid als voedingsbodem. Een beetje moeizaam hoor, collega Karim, om zo een discussie te voeren. Ik heb moeite met je start: "Niemand vr...aagt/verwacht van ons dat we foutloos en perfect werken, maar wel dat we o.a. zorgvuldig, zelfkritisch, empathisch en rechtvaardig zijn en blijven, ondanks de rechtse storm die al jaren woedt".
Daar zit heel veel venijn in. Als we het toch over discrimineren hebben: je discrimineert rechts, en - erger nog - je doet dat door jezelf in het zonnetje te zetten. JIJ bent zorgvuldig, empathisch etc. en ANDEREN zijn dat niet, en daar is DEZE patiënt het slachtoffer van, dat zou bij JOU nooit gebeuren.
Kan het misschien zo zijn dat deze patiënt inderdaad wat klagerig was? We kennen ze allemaal: mensen, van welke kleur of afkomst ook, die opmerkelijk gauw gekwetst zijn of dat zich maar al te makkelijk laten aanpraten, en dan veel stampij maken . En het gaat zelden of nooit over inhoud, vrijwel altijd over vorm. 'U had dit niet mogen zeggen, want daardoor voel ik me....'. Het is soms te makkelijk om te denken dat je op grond van afkomst wel of niet wordt behandeld? Nog nooit iets van gemerkt. Ik werk voor iedereen even hard en dat zie ik om me heen ook.
Iemand zegt zelfs: "typical Dutch approach, what do you expect". Wat een - excusez-le-mot - arrogante kutopmerking is dat. Alsof je alles over een kam kunt scheren. En ook weer: het gaat totaal niet over inhoud. Slechts vaag over vorm.
Ik ben er allergisch voor als grote woorden van stal worden gehaald om te onderbouwen dat je iets anders had gewild. Patiënt krijgt niet wat hij wil en voelt zich daardoor gediscrimineerd. Het steeds maar te makkelijk gebruiken van dit soort begrippen leidt tot inflatie van de waarde ervan. Op een gegeven moment denk je als lezer: oh ja, het zal wel weer. En juist door schrijvers die het zélf doen: "rechtse storm, typical dutch approach'.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Erg kort van geheugen weer, want excuses eisen is toch echt uw ding gebleken hoor; belachelijk om vervolgens te klagen dat ik (al of niet namens een ander) excuses eis....en u stelt vervolgens als voorwaarde dat deze onvoorwaardelijk moeten zijn; en ...de voorwaarde dat ik dat niet namens een ander kan/mag doen bedenkt u er ondertussen ook nog bij. U spreekt u zelf dus meermaals tegen en ik heb voldoende mijn best gedaan om u uit te leggen hoe inconsequent u daarmee bent. En ook al kunt/wilt u dat blijkbaar niet inzien, dan nog, mijn excuses zijn dus (per definitie) wel aan bepaalde voorwaarden gebonden, deal with it.
U hebt ook nog meerdere keren beweerd dat ik u woorden in de mond leg, maar vervolgens heeft u extreem veel moeite om in te zien dat u dat juist (wel) bij mij doet door te stellen dat ik tegen uw inhoud ipv uw vorm ageer!?, terwijl ik u meermaals heb gewezen op dat ik juist tegen uw vorm (in uw 1e reactie) ipv uw inhoud ageer.
De fase om elkaar een fijne zondag te wensen zijn we al ruim gepasseerd.
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Beste Karim,
Dat er voorwaarden zijn waaraan een excuus moet voldoen, is niet hetzelfde als dat zij voorwaardelijk zijn. Immers een voorwaarde aan een excuus is dat zij niet voorwaardelijk zijn.
Voor het overige heeft u niet namens iemand ande...rs iets van mij te eisen, zeker niet uit hoofde van wat u denkt dat die ander zou kunnen willen of vinden. Want wederom vult u lukraak wat in. U vult in (voor patiënt) dat die zich daarover geschoffeerd zou voelen, dat deze, zo die zich werkelijk geschoffeerd voelt, in zijn recht zou staan, en daarbij ook dat deze mate van in het recht staan alle (relatief) absolute perken te buiten gaat, dat excuses nodig zijn. Het eerste is de vraag, het tweede is hoogst dubieus, het derde is absurd. Dit te meer het gaat om een mening, niet om een handeling.
Ik denk niet dat we er uit gaan komen, omdat u werkelijk weigert te erkennen dat uw commentaar op mijn vorm, alleen gaat over de inhoud. Daarnaast denkt u kennelijk dat het oké is om iemand maar aan te vallen op de persoon als de inhoud u niet aan staat, om u vervolgens te verschuilen achter dat de inhoud excuses zou behoeven.
Ik wens u een fijne zondag en laat het hierbij.
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Beste Karim,
Dat er voorwaarden zijn waaraan een excuus moet voldoen, is niet hetzelfde als dat zij voorwaardelijk zijn. Immers een voorwaarde aan een excuus is dat zij niet voorwaardelijk zijn.
Voor het overige heeft u niet namens iemand ande...rs iets van mij te eisen, zeker niet uit hoofde van wat u denkt dat die ander zou kunnen willen of vinden. Want wederom vult u lukraak wat in. U vult in (voor patiënt) dat die zich daarover geschoffeerd zou voelen, dat deze, zo die zich werkelijk geschoffeerd voelt, in zijn recht zou staan, en daarbij ook dat deze mate van in het recht staan alle (relatief) absolute perken te buiten gaat, dat excuses nodig zijn. Het eerste is de vraag, het tweede is hoogst dubieus, het derde is absurd. Dit te meer het gaat om een mening, niet om een handeling.
Ik denk niet dat we er uit gaan komen, omdat u werkelijk weigert te erkennen dat uw commentaar op mijn vorm, alleen gaat over de inhoud. Daarnaast denkt u kennelijk dat het oké is om iemand maar aan te vallen op de persoon als de inhoud u niet aan staat, om u vervolgens te verschuilen achter dat de inhoud excuses zou behoeven.
Ik wens u een fijne zondag en laat het hierbij.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Excuses zijn per definitie voorwaardelijk, 1 van de belangrijkste voorwaarde is bijvoorbeeld dat ze welgemeend moeten zijn, en zo kan ik er nog wel meer opnoemen.
De excuses zijn dan niet omdat we het (inhoudelijk) oneens zijn, ik constateer b...ij herhaling dat u selectief leest dus benoem ik het hierbij expliciet met het risico dat u ook daar weer excuses voor wilt: ik schrijf het nu namelijk voor de 4e keer, excuses (aan de patiënt) ivm uw 1e lompe reactie, voor de vorm dus, en niet omdat u en ik het oneens zijn. Iets wat u wel van mij vraagt, dus wederom: die schoen zal u toch echt eerst moeten passen, hoe vervelend u dat ook vindt.
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Beste Karim,
Excuses kunnen nooit voorwaardelijk zijn.
Sowieso ga ik geen excuses maken omdat u het inhoudelijk niet met me eens bent. Zou een mooie boel worden als ik iedereen excuses moest maken die het inhoudelijk niet met me eens is.
H...et inhoudelijk verschil van mening staat overigens compleet los van de vorm die u koos om het niet met me eens te zijn. U koos de ad hominem in plaats van het argument en de stroman in plaats van de inhoud. Voor die vorm zou u mij excuses moeten maken, niet voor de inhoud.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Beste Atta,
Zullen we dan de juiste volgorde aanhouden?, daar ik reageerde op (uw onredelijkheid in) uw 1e bericht...neemt u uw woorden terug daar de sneren naar patiënt mijns inziens excuses waardig zijn.. ..ik wacht ze af.
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Beste Karim,
Wederom vult u allerlei zaken in die er niet staan.
Ik kijk niet neer op de patiënt, ik stel dat de patiënt onredelijk is. Ik vind de klacht zelfs zo onredelijk dat ik vind dat patiënt de deur gewezen had mogen worden met zijn onr...edelijkheid. Ik geloof niet dat elke onredelijkheid met redelijkheid tegemoetgetreden hoeft.
Inhoudelijk bent u het kennelijk met me oneens, en daarom schuift u mij achtereenvolgens, in willekeurige volgorde genoemd, een gebrek aan communicatieve vaardigheden, lompheid, neerbuigendheid en een blinde vlek in de schoenen.
Dat u moeite heeft met mijn eerste reactie kan. Dat u daar vervolgens naar willekeur en onjuist uit citeert en op basis van die stromannen mij eigenschappen toedicht die geen enkele grond hebben in wat ik werkelijk schrijf, vind ik teleurstellend. Zeker voor iemand die zegt zichzelf aan hoge standaarden te houden, mis ik de invulling daarvan. Een begin zou bijvoorbeeld kunnen bestaan uit excuses voor al uw onjuiste citaten of grondloze aantijgingen.
Ik wacht ze (nog steeds) af.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Ach, u mag zich ergeren tot u een ons weegt...en u mag mij ook hautain vinden; ik bewaar dergelijke termen daarentegen juist voor artsen die (let wel, als professional!) op patiënten neerkijken (met woordkeuzes als 'duidelijk onredelijk' en hem 'de d...eur wijzen').
'Alles wat niet in uw straatje te pas komt is blijkbaar toe te schrijven aan blinde vlekken bij de ander.'
=> onzin, bij herhaling aangegeven dat ik het met Atta's 2e bericht gewoon eens of oneens kan zijn, maar dat ik wel moeite heb met zijn eerste lompe (~hautaine zo u wilt) reactie.
NB.
- Uiteraard heb ik een spiegel in huis, domme vraag; en ja, ik kan best om mezelf lachen.
- En maakt u zich maar geen zorgen, ik ben (inderdaad) niet in mijn eentje verantwoordelijk voor 3600 patiënten.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Challiui: Ik begin behoorlijk me te ergeren aan uw hautaine houding. U zit nogal hoog op het paard.
Alles wat niet in uw straatje te pas komt is blijkbaar toe te schrijven aan blinde vlekken bij de ander.
Heeft u zelf wel een spiegel in huis...? Kijk er eens in, zou ik zeggen, en probeer eens heel hard te lachen om uzelf.
En druk met 3600 patiënten? Dat is uw eigen keus. Ik geloof niet dat dat de normpraktijk van de NHG is.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Fijn dat u bent bijgedraaid, wel jammer dat u blijft ontkennen dat uw initiële lompe reactie een andere is dan uw genuanceerde tweede. Is vast weer die blinde vlek...een remedie moet u zelf maar naar op zoek, ik heb mijn handen vol aan mijn 3600 pa...tiënten.
Atta van Westreenen
Arts, Tilburg
Beste Karim,
Het is mij volkomen onduidelijk wat u nu bedoelt. Wel duidelijk is mij het volgende
1) in uw reactie op mijn stukje reageert u op stellingen die ik niet heb ingenomen en citeert mij daarbij zo compleet onjuist dat u me eigenlijk gehe...el niet citeert. U doet daarbij evident en wezenlijk afbreuk aan mijn reactie. Daarvoor zouden excuses op zijn plaats zijn. Ik wacht ze af.
2) u stelt vrij onomwonden dat mijn communicatie ondermaats is. Ik zie mijn tekortkoming in vorm niet (wel dat u de inhoud afwijst). Bij deze een open uitnodiging om te uit te leggen waar mijn communicatie tekort schiet. Wellicht is dat een remedie tegen mijn "enorme blinde vlek" die ik kennelijk ook heb.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Beste Atta,
Empathisch als ik ben kan ik me uw reactie wel voorstellen daar u klaarblijkelijk niet eerder een spiegel bent voorgehouden. Uw enorme blinde vlek is wederom kenmerkend.
Vergelijk uw 1e 'lompe' reactie maar met het genuanceerde va...n (de 2e alinea van) uw 2e reactie...met het 1e had ik als uw patiënt zijnde een hoogoplopend conflict in uw spreekkamer gehad, met het 2e kan ik het redelijkerwijs eens of oneens zijn en blijven.
Atta van Westreenen
Arts, Hulst
Beste Karim,
U legt me behoorlijk wat woorden in de mond die ik toch werkelijk niet schrijf. Zo zie je maar dat niet iedereen die meent "zorgvuldig, zelfkritisch, empathisch en rechtvaardig [te] zijn [...]" dit ook werkelijk op zichzelf betrekt. K...enmerkend overigens voor de linkse storm die al jaren woedt.
Inhoudelijk denk ik dat u het punt dus mist dat de besluitvorming met betrekking tot het wel of niet implanteren juist wel zorgvuldig is geweest, en dat het enige punt van "kritiek" dat men kon verzinnen woordkeus zou kunnen betreffen. Dat alles in ogenschouw nemend, dunkt me dat duidelijk is dat klager zich onredelijk positioneert.
Karim Challiui
huisarts, Vlaardingen
Beste Atta,
Niemand vraagt/verwacht van ons dat we foutloos en perfect werken, maar wel dat we oa zorgvuldig, zelfkritisch, empathisch en rechtvaardig zijn en blijven, ondanks de rechtse storm die al jaren woedt.
Behalve onbegrijpelijk ook b...elachelijk dat u stelt dat deze patiënt 'duidelijk' totaal geen punt had en dat u zijn handelen enkel en alleen kunt zien in het kader van 'veel te lange tenen' icm een 'klagersmentaliteit', en dat uw antwoord vervolgens ook nog zou zijn om patiënt rücksichtslos de deur te wijzen maakt het alles behalve fraaier.....
Verwijzend naar de enalaatste zin van het artikel bewijst u mijns inziens dat een hogere sociale context icm de taal goed machtig (~ingeburgerd) zijn geen garanties zijn voor normale communicatievaardigheden.
jan keppel hesselink
pijnarts, Bosch en Duin
Het gaat veel te ver met het belonen van dit soort klik of klaag-gedrag van bepaalde patienten - een klacht is makkelijk te deponeren, de nasleep voor arts en ziekenhuis is onevenredig complex.
Gewoon van meet af een een strakke medische reden voo...r geen implantaat geven: niet EBM in dit soort gevallen en wijzen op vermoedelijk geen enkel nut van de ingreep en alleen maar bijwerkingen in uw geval....en dan een vreselijk geval van paraplegie opdissen na een infectie van een neuromodulator.
Dat lijkt me serieus de beste optie, en het is nog waar ook.
Alasgarova
Arts, Den Haag
Typical Dutch approach. What do you expect?
Alasgarova
Arts, Den Haag
Typical Dutch approach. What do you expect?
Atta van Westreenen
Arts, Hulst
"In deze zaak hadden de artsen beter kunnen spreken over ‘sociale context’ in plaats van ‘inburgering’ en hadden ze moeten wijzen op de ‘communicatievaardigheden’ in plaats van de nadruk te leggen op de Nederlandse taal. Mogelijk had dat een klacht b...ij het College voor de Rechten van de Mens kunnen voorkomen."
Wishful thinking heet dat, de premisse dat als wij alles maar perfect doen, patiënten stoppen met klagen. Soms zijn mensen gewoon onredelijk, zoals hier ook duidelijk het geval is. Dan ligt het niet in de rede om te wijzen in de richting van de woordkeuze, dan ligt het in de rede om iemand de deur te wijzen.