Kahlerbehandeling verfijnd

Melfalan en prednison vormen de ruggengraat voor de chemotherapeutische behandeling van multipel myeloom (ziekte van Kahler). De beste combinatietherapie is minder duidelijk.

Afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en andere omstandigheden, wordt de chemokuur voor patiënten met de ziekte van Kahler vaak uitgebreid met vincristine, thalidomide of bortezomib (Velcade).

In de Spaanse Vista-studie uit 2008 is de meerwaarde van bortezomib voor respons en overleving bij patiënten van 65 jaar en ouder aangetoond. Nadeel bleek alleen het grote aantal patiënten met ernstige bijwerkingen, met name perifere neuropathie.

In een vervolg op de Vista-studie heeft een Spaanse onderzoeksgroep opnieuw de combinatietherapie met bortezomib onderzocht. Belangrijk verschil met Vista was dat het middel na de inductiefase nu niet twee keer per week werd toegediend, maar slechts eenmaal per week.

Uit de resultaten in The Lancet Oncology blijkt dat met deze werkwijze de voordelen behouden blijven en de nadelen worden gereduceerd. Waar in de Vista-trial 13 procent van de patiënten bijwerkingen ondervond, was dat nu 5 procent.

De nieuwe trial vergeleek de combinatie bortezomib, melfalan en prednison met de combinatie bortezomib, thalidomide en prednison. In een redactioneel commentaar concludeert S. Vincent Rajkumar dat beide opties bestaansrecht hebben, al heeft de combinatie met thalidomide meer bijwerkingen. Naast deze combinaties telt hij nog drie varianten, waaronder twee met lenalidomide. En met de komst van de middelen carfilzomib en pomalidomide zal de keuze voor behandeld artsen nóg gecompliceerder worden.

Robert Crommentuyn

The Lancet Oncology, doi:10.1016/S1470-2045(10)70187-X en 70199-6