Kaartenactie voor huisarts die tuchttik op vingers kreeg 

Een huisarts en een neuroloog hebben een kaartenactie op poten gezet om de huisarts te ondersteunen die van het Zwolse tuchtcollege een waarschuwing kreeg omdat zij in een ingewikkelde casus te weinig regie zou hebben gevoerd. Na publicatie van de tuchtzaak in Medisch Contact verschenen online ook veel reacties waarin artsen zeer kritisch waren over het oordeel van het tuchtcollege. De arts in kwestie laat weten zich zeer gesteund te voelen door de reacties.

De tuchtzaak draaide om een moeilijke casus waarbij een huisarts een echtpaar begeleidde waarvan de man terminaal ziek was. Er was sprake van problematiek op vrijwel alle denkbare gebieden: sociaal, psychiatrisch en lichamelijk. De huisarts bood veel zorg, maar het tuchtcollege vond dat zij op ‘indringende wijze’ afspraken had moeten ‘afdwingen’. De vele aantekeningen die zij in het dossier had gemaakt, wezen volgens het tuchtcollege op een defensieve handelwijze. Huisarts Kim Edwards en neuroloog Saskia Ebus besloten hierop een actie te starten. 

Ebus: ‘We voelden beiden dat we wilden reageren. Niet op een klagende, maar op een ondersteunende, liefdevolle manier. Wat mij betreft ook met respect voor de klagende partij en de leden van het tuchtcollege, die het artsenvak ook vooral willen ondersteunen.’ 

Edwards: ‘Het is breder dan alleen deze zaak; voor mij was het een cumulatie van compassie, ook voor andere artsen die zoiets moesten doorstaan.’ 

Via socialemediakanalen waarin artsen in groepen zijn verenigd, riepen ze op tot het sturen van kaarten naar de redactie van Medisch Contact, om deze huisarts een hart onder de riem te steken. Op dit moment zijn er ongeveer twintig kaarten binnengekomen.

Uit de oproep van de twee: ‘Het is zo herkenbaar dat ondanks alle intenties om goede zorg te leveren, dit soms onmogelijk is binnen de huidige zorgorganisatie in combinatie met een patiënt met wie afstemming een uitdaging is. (…) Omdat het tuchtcollege deze huisarts waarschuwt, lijkt het alsof we ervan uitgaan dat alles is op te lossen met hard werken en strakke regie. Eigenlijk is in zo’n zaak alleen nog maar compassie mogelijk, zowel voor de partner van de overleden patiënt als voor de huisarts en voor de leden van het tuchtcollege die ongetwijfeld ook het lijden van beiden hebben gevoeld.’ 

De huisarts om wie het draait, wil graag anoniem blijven, maar de kaarten zijn (en worden, o.v.v. Redactie Medisch Contact – kaartenactie, Postbus 20052, 3502 LB  Utrecht) naar haar doorgestuurd. Zij besloot na de uitspraak om niet in hoger beroep te gaan, vanwege de enorme impact die de zaak al op haar heeft gehad. Ze laat weten zich zeer gesteund te voelen door alle reacties van haar collega’s en wil hen via deze weg hiervoor hartelijk danken.