K-woorden

Kinderen en kanker. Twee woorden die niet in één zin thuishoren. Toch is het de realiteit. Elk jaar wordt bij meer dan 900 kinderen onder de 15 jaar kanker gediagnosticeerd. Wie vindt niet dat het er 900 te veel zijn? Toch zijn het er ook weinig. Zeker gezien het gegeven dat er ongeveer vijftig verschillende typen kanker zijn bij kinderen.

Met een incidentie van ruim tweehonderd per jaar is lymfatische leukemie de meest voorkomende vorm van kanker bij kinderen, zo volgt uit de Nederlandse Kankerregistratie. Astrocytomen staan met zo’n tachtig nieuwe gevallen per jaar op een sinistere tweede plek. Voor de meeste typen geldt dat de incidentie in Nederland niet boven de twintig uitkomt. Veel soorten kanker bij kinderen komen maar enkele keren per jaar voor. De pleidooien voor concentratie van zorg, die het Nationaal Kinderoncologisch Centrum (NKOC) (Eén kinderoncologisch centrum hard nodig) en de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU) (Kinderoncologie hoort in UMC’s)  in deze Medisch Contact houden, zijn dan ook logisch. Door de kennis te bundelen, verbetert de kwaliteit van de kinderoncologische zorg ongetwijfeld.

Over hóe de concentratie moet worden vormgegeven hebben beide partijen sterk afwijkende visies. De NKOC wil één centrum om het meeste profijt uit de concentratie van kennis te halen. De NFU wil twee centra die in ieder geval onderdeel uitmaken van een kinderziekenhuis om bijkomende problematiek optimaal het hoofd te kunnen bieden. Bovendien is er voor ouders dan keuze.

Zowel de NKOC als de NFU heeft valide argumenten. Het is dan ook betreurenswaardig dat eerdere besprekingen tussen beide partijen spaak liepen. Het kan toch niet zo zijn dat verschillen van inzicht het hogere doel van betere zorg voor kinderen met kanker in de weg staan.

Beide partijen zullen nog eens moeten kijken waar de patiëntjes en hun ouders echt het meest bij gebaat zijn. En dan opnieuw samen om de tafel! Hou bij die besprekingen het beeld op de cover van deze Medisch Contact voor ogen, zou ik zeggen.

Eh… Prinsjesdag? Wellicht levert de concentratie van kinderoncologische zorg op termijn ook nog besparingen op. Hoewel dat uiteraard altijd welkom is, zou het argument niet moeten meewegen. Het toevoegen van ‘kostenbesparing’ aan een zin met daarin ook ‘kinderen’ en ‘kanker’ maakt deze zeker niet minder gruwelijk.

Evert Pronk