Laatste nieuws
Portret

‘Je moet aanvoelen wat iemand kan dragen’

Portret: Isabella Plato

1 reactie
Marcel Krijgsman | Isabella Plato met acrobatiekmaatje Hugo Hanssen.
Marcel Krijgsman | Isabella Plato met acrobatiekmaatje Hugo Hanssen.

Huisarts Isabella Plato doet sinds haar studententijd aan acrobatiek. Het aanvoelen van de ander is de kern van haar vak én van haar sport.

Tijdens haar studie begon huisarts Isabella Plato met jongleren – net als acrobatiek een circus­activiteit. ‘Jongleren en acrobatiek liggen dicht bij elkaar, het gaat om lenigheid en coördinatie. Op een acrobatiekfestival wordt altijd wel een hoekje voor jongleurs ingericht en andersom.’ Ze bleef jong­leren, maar doet sinds die tijd ook aan acrobatiek. ‘Heel fijn is dat ik mijn lichaam goed heb leren kennen.

De lichtheid is zalig: precies op het juiste moment opspringen zodat je in een flow wordt opgetild. Voor beginners is dat lang zoeken overigens. Ook de fysieke nabijheid is aangenaam. De lenigheid is heerlijk. Als je na de training helemaal uitgerekt bent, voel je je lichaam en weet je: dit ben ik.’ Ze geniet ervan om mooie poses te maken en haar lichaam als een kunstwerk te benutten. Het gevoel van volledige controle daarover is ‘best machtig en mooi.’ Na afloop voelt ze zich opgewekt, fit en geconcentreerd.

Heel nabij contact

Als acrobaat werkt Plato met alle vezels van haar lichaam, als arts vooral met haar hoofd. Ze is gelukkig met haar werk, waarin ze een eigen onderneming kan combineren met het werken als geneesvrouw. Plato zag de vraag naar de link tussen huisartsgeneeskunde en acrobatiek al aankomen, lacht ze. ‘In beide gevallen ga je contact aan met de ander, heel nabij contact. Bij acrobatiek raak je elkaar direct aan en moet je aanvoelen in welke mate je acrobatiekmaatje kracht en souplesse heeft. Is het een dynamisch iemand of juist een gewichtig en gegrond persoon. In een gesprek met een patiënt stem ik ook steeds af wat iemand kan dragen, of ik directief moet zijn of juist niet. Het gaat om het aanvoelen van degene met wie je samen bent. Wat ik tijdens acrobatiek met mijn lijf doe, doe ik in de spreekkamer met woorden.’ Taal speelt bij acrobatiek een kleine rol. ‘Voor een steviger pose zeg ik soms tussendoor dat ik iets meer hand nodig heb of meer tenen of hakken, of een lossere greep. Vaak zeggen we bijna niks.’

Vleermuisje

Acrobatiek vraagt om durf om elkaar aan te raken en het hele lichaam van je partner te gebruiken en andersom, zegt Plato. De sport is onderdeel van haar leven geworden. ‘Ik doe dit ook met mijn kinderen sinds ze baby waren. Ze kennen al veel poses met de bijbehorende benamingen: “Mama, zullen we vleermuisje doen, walvis of hangmat?”, vragen ze dan. We hebben twee matten onder de bank liggen en die leggen we elke dag midden in de kamer voor acrobatiek. Ik vind het goed dat ze zich vrij voelen in hun lichaam, dat ze krachtig en lenig zijn en dat ze zelfvertrouwen ontwikkelen. Het is een manier om samen bezig te zijn en te lachen.’ 

Leeftijd: 40 jaar

Werk: huisarts, eigen praktijk in wording

Privé: gehuwd, een dochter Feodin (5) en zoon Thybald (3)

Meer portretten
Portret
  • Eva Nyst

    Eva Nyst werd geboren in Australië en groeide op in Middelburg. Ze studeerde filosofie en theologie aan de Universiteit van Amsterdam en werkte twee jaar als journalist bij De Volkskrant. Van 2001 tot 2022 was ze in dienst bij Medisch Contact. Sindsdien is zij werkzaam bij de KNMG als beleidsadviseur.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Piet van Loon

    Orthopeed / houdingsdeskundige, Oosterbeek

    Had ieder kind maar een stukje moeder als deze collega. Het is precies dit stuk van balans leren, lichaamsbeheersing en zelfvertrouwen opbouwen in je eigen lichaam, wat bij onze jeugd in den brede al een paar decennia niet meer wordt ontwikkeld. Het ...wordt niet meer aangeboden door ouders en niet meer geoptimaliseerd in het onderwijssysteem. Terwijl dit voorheen wel goed was geregeld in de brede opvoeding en het hierop ingerichte schoolsysteem.
    Je hoeft geen acrobaat te worden, om toch zoveel goeds te doen aan de ontwikkeling van je houding, je soepelheid door "rekken en strekken", je brede motorische ontwikkeling, om bij de meeste aandoeningen van het steun en bewegingsapparaat, maar ook veel andere orgaansystemen weg te blijven. Wegblijven bij het hele vroege, het vele en het vele verkeerd zitten, wat de jeugd nu doet. Het schaadt direct de rug en indirect alle andere orgaansystemen.
    Oftewel : een stukje acrobatische mogelijkheden aanleren kan je wel eens heel lang lichamelijk en geestelijk weerbaar houden.
    Hopelijk brengt het goede nieuws, wat deze collega feitelijk brengt, het helpt haar tenslotte ook in haar vak om de patiënt beter te begrijpen, nieuw elan aan in de preventiekracht in het volk , om in ieder geval de jeugd sterk en gezond de volwassenheid in te krijgen. Iets wat met het rapport van het VerweyJonkerInstituut uit 2018 met 1,3 miljoen 0-25-jarigen met al een chronische diagnose wel een tour de force gaat worden. Als er een wil is bij de ouders, bij het onderwijs, bij de sport en vanuit de politiek om onze preventiemunten op de 'hygiëne op houding en bewegen' bij het kind weer te garanderen, lukt het mogelijk wel. Het vogelnestje en de radslag op 7 jaar bij ieder kind als eerste ijkpunten?

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.