Integrale zorg?

Als somatisch arts GGZ wil ik reageren op de column van collega Kahn (MC 49/2006: 1991). Daarin trekt hij de conclusie dat de opleiding van psychiaters moet worden gestuurd vanuit de (academische) ziekenhuizen.

Onze instelling is de A-opleiding psychiatrie kwijtgeraakt. Dat was niet omdat wij de integrale zorg niet konden waarborgen. Als ervaren huisarts in de psychiatrie had ik een duidelijke taak in de opleiding: onder mijn supervisie, deden de arts-assistenten de somatische zorg van de patiënten die aan hun zorg waren toevertrouwd. Elke patiënt, wordt bij opname volledig lichamelijk onderzocht, soms door de coassistent maar meestal door de assistent in opleiding.

In de meeste algemeen psychiatrische ziekenhuizen (APZ’en) werken somatisch artsen GGZ, die vrijwel allemaal van oorsprong huisarts zijn en een uitgesproken expertise hebben ontwikkeld voor lichamelijke ziekten van psychiatrische patiënten, werking en bijwerkingen van psychofarmaca, interactie van somatische medicatie met psychofarmaca, et cetera. Ik denk, dat de somatische zorg in de APZ’en over het algemeen beter is dan op de meeste psychiatrische afdelingen van algemene ziekenhuizen. Daar worden patiënten niet standaard somatisch gescreend bij opname. In een (academisch) ziekenhuis wordt een KNO-arts ingeschakeld als iemand oorpijn heeft en een dermatoloog als iemand pukkeltjes heeft. Bij ons wordt er met een huisartsenblik naar gekeken, zoals dat ook in de thuissituatie zou gebeuren.

Nu ik de column van Kahn heb gelezen, komt het opheffen van onze opleiding voor mij in een ander daglicht te staan. Er lijken toch ook politieke argumenten mee te spelen.

Enschede, december 2006

Sytske van der Meer, somatisch arts